Melbourne Rebels

Melbourne Rebels
Osnovan	5. januar 2010.
Lokacija	Melbourne, Australija
Stadion	AAMI Park
Kapacitet	29.500
Menadžer	David Wessels
Liga	Super Rugby
Federacija	Rugby Australia
Pozicija 2019.	11. mjesto
Domaći Gostujući

Melbourne Rebels (ranije poznat kao RaboDirect Melbourne Rebels iz sponzorskih razloga) profesionalni je australijski rugby union klub baziran u Melbournu. Od 2011. takmiči se u Super Rugby ligi u kojoj predstavlja državu Victoriju. Do 2017. bio je prvi australijski rugby klub u privatnom vlasništvu. Dijeli ime sa nepovezanom bivšom franšizom koja se takmičila u Australijskom rugby šampionatu.

U jeku profesionalizacije rugbyja i Svjetskog prvenstva 1995, osnovan je SANZAR, zajedničko tijelo rugby saveza Australije, Južnoafričke Republike i Novog Zelanda, da organizuje Super 12 ligu i Kup tri nacije. Tokom ranih 2000-ih, Australija i Južna Afrika lobirale su za ulazak po još jedne franšize iz tih država u ligu, a interes su pokazali i Argentina i pacifičke ostrvske države.

Nakon što je najavljeno proširenje lige na 14 ekipa 2002, lokalni rugby savez nastojao je demonstrirati kako u Victoriji postoji zainteresovanost za rugby. Nekoliko utakmica Svjetskog prvenstva 2003. odigrano je na Docklandsu. Tadašnja australijska vlada obećala je ulaganje u infrastrukturu, razmatrajući proširenje Olympic Parka ili izgradnju novog stadiona vrijednog 100 miliona $.^[1] Na kraju je u ligu primljen Western Force iz Pertha.

Australijski rugby savez najavio je 2006. formiranje domaćeg ligaškog takmičenja. Za inauguralnu sezonu Australijskog rugby šampionata formirani su Melbourne Rebelsi. Nakon što su završili 4. od osam ekipa u regularnom dijelu, u finalu su poraženi od Central Coast Raysa 20–12.

Tokom pregovora o novom ugovoru o televizijskim pravima, najavljeno je proširenje Super Rugby lige za još jednu ekipu od sezone 2011. Došlo je 10 ponuda, od čega sedam iz Australije, dvije iz Novog Zelanda i od južnoafričkih Southern Kingsa. Od australijskih ponuda, tri su došle iz Victorije:

• ponuda Vic Super 15 grupe na čelu sa Markom Ellom uživala je podršku trojice bivših direktora Rugby saveza Victorije
• ponuda Belgravia grupe na čelu sa Geoffom Lordom
• ponuda Rugby saveza Victorije uz podršku Harolda Mitchella.^[2][3]

Australijski rugby savez podržao je 12. augusta 2009. Victoriju kao jedinu državu kandidata za proširenje u Australijskoj konferenciji. Savez je također pokušao posredovati u konsolidaciji tri ponude u jedinstveni entitet.

S obzirom da SANZAR nije uspio donijeti jednoglasnu odluku koga primiti u ligu, Rebelse ili Southern Kingse, stvar je poslata na arbitražu. 12. novembra 2009, nakon arbitražnog procesa, 15. licencu dobila je Victorija, jer se australijska franšiza smatrala finansijski isplativijom za SANZAR od Kingsa. Licenca je prvo data Vic Super 15 grupi,^[4] koja se nakon finansijskog nesporazuma sa Australijskim rugby savezom povukla iz pregovora.^[5][6] Nakon toga licencu je dobio Rugby savez Victorije.

6. januara 2010, dan nakon što je vlasnička licenca data Mitchellovom konzorciju, Australijski savez uspostavio je ograničenje kojim je Rebelsima zabranjeno da do 1. juna 2010. zvanično objave transfere igrača iz drugih australijskih klubova. Nakon što su Rebelsi zaprijetili pravnom akcijom, embargo je pomjeren na 15. mart. Rod Macqueen imenovan je za trenera 12. januara. Prvo pojačanje bio je Danny Cipriani, otvarač iz londonskih Waspsa.

Inauguralna sezona Rebelsa počela je 18. februara 2011. kada su u domaćoj utakmici pred 24.000 ljudi poraženi od Waratahsa 43–0.^[7] Prvu pobjedu u historiji franšize i jednu od tri te sezone ostvarili su 25. februara nad Brumbiesima rezultatom 25–24. Prve poene dao je Cipriani penalom u 15. minuti. Također, Cipriani je penalom u zadnjim minutama utakmice donio pobjedu Rebelsima. Prvo polaganje postigao je kapiten Stirling Mortlock. Sezonu su završili na posljednjem, 15. mjestu. Ulogu trenera poslije završetka sezone preuzeo je Damien Hill.^[8]

Prvu pobjedu pod Hillom Rebelsi su ostvarili tek u 5. kolu. Sezonu 2012. završili su na 13. mjestu. Naredne sezone osvojili su do tada rekordnih 37 bodova, ali su i pored toga završili tek na 12. mjestu. 27. juna 2013. vlasnici kluba predali su dionice Rugby savezu Victorije.

Pred sezonu 2014. novi trener postao je Tony McGahan. U sezoni u kojoj je 15 igrača debitovalo za klub, Rebelsi su pobijedili samo četiri utakmice i završili na 15. mjestu. Sezona 2015. bila je nešto bolja, s obzirom da je ostvaren najbolji plasman (10. mjesto) i najveći broj pobjeda do tada (sedam). Pet Rebelsa uvršteno je u preliminarni spisak reprezentacije Australije u julu. U junu 2015, nakon što se pokazalo da su Rebelsi veliki finansijski trošak za Australijski rugby savez, klub je prodat lokalnom Imperium Sports Managementu.^[9] U 2014. klub je bio odgovoran za više od polovine deficita Australijskog saveza od 6.3 miliona A$.

Za sezonu 2016. potpisani su Sione Tuipulotu i Rob Leota, prvi lokalni igrači iz rugby sistema Victorije koji su zaigrali u Rebelsima. Poslije pobjede nad Cheetahsima u 9. kolu Rebelsi su bili na 1. mjestu Australijske konferencije, ali su nakon niza povreda završili 3. u konferenciji i 12. ukupno.^[10] I 2017. bila je propraćena povredama, pa su Rebelsi u 15 utakmica ostvarili svega jednu pobjedu i jedan remi, završivši na posljednjem, 18. mjestu. Prijetilo je i izbacivanje iz lige u skladu sa najavljenim skraćivanjem na 15 ekipa. U pokušaju da se sačuva klub, prodat je Rugby savezu Victorije za 1$. 10. augusta objavljeno je da je iz lige izbačen Western Force. Trener McGahan otišao je po završetku sezone na poziciju asistenta u Redsima.

Pred sezonu 2018. Rebelsi su doživjeli velike promjene u igračkom kadru s obzirom da je otišlo 28, a došlo 20 igrača od čega 12 iz Western Forcea iz kojeg je došao i novi trener David Wessels. Nakon četiri pobjede u prvih pet kola, Rebelsi su ostvarili svega tri u ostatku sezone te nisu uspjeli osigurati prvi plasman u doigravanje u historiji kluba, mada su završili na do tada najboljem 9. mjestu.

U 2019. Rebelsima je doigravanje promaklo na sličan način kao i prethodne sezone. Nakon pet pobjeda u prvih sedam kola, ostvarili su svega dvije u nastavku sezone.^[11] Pred početak sezone penzionisao se jedini preostali igrač iz originalnih Rebelsa iz 2011, Laurie Weeks. Tokom sezone, rekord o najvećem broju nastupa za ekipu preuzeo je Tom English, koji je sezonu završio sa 94 nastupa.

Ime Melbourne Rebels za franšizu koja se takmičila u Australijskom rugby šampionatu izabrano je uz konsultacije sa lokalnom rugby zajednicom^[12] kao uspomena na Sira Edwarda Dunlopa, prvog reprezentativca Australije iz Victorije. Grb i dresovi Super Rugby franšize predstavljeni su 29. jula 2010.^[13] Pet zvjezdica na grbu predstavljaju poštovanje, vještinu, balans, etos i liderstvo.^[14] Dres Rebelsa baziran je na mornarskoplavoj, tradicionalnoj boji Victorije. Proizvođač opreme je BLK.

Rebelsi domaće utakmice igraju na AAMI Parku. Za Super Rugby utakmice stadion ima kapacitet 29.500 mjesta. Službeno je otvoren 8. maja 2010. Pravougaonog je oblika kako bi se udovoljilo potrebama rugby uniona, nogometa i rugbyja 13.

Prostorije kluba i trening centar nalaze se na Princes Parku u Carlton Northu.

Navijači Rebelsa nazivaju se Rebel Army.

Sezona	Pozicija	Odigrane utakmice	Pobjede	Neriješene	Porazi	Poeni za	Poeni protiv	Razlika	Bonus bodovi	Bodovi	Doigravanje
2011.	15.	16	3	0	13	281	560	−279	4	24
2012.	13.	16	4	0	12	362	520	−158	8	32
2013.	12.	16	5	0	11	382	515	−133	9	37
2014.	15.	16	4	0	12	303	460	−157	5	21
2015.	10.	16	7	0	9	319	354	−35	8	36
2016.	12.	15	7	0	8	365	486	−121	3	31
2017.	18.	15	1	1	13	236	569	−333	3	9
2018.	9.	16	7	0	9	440	461	–21	8	36
2019.	11.	16	7	0	9	393	465	–72	6	34

Ekipa Melbourne Rebelsa za sezonu 2019.
Stubovi Jermaine Ainsley Ben Daley Mees Erasmus Pone Fa'amausili Tetera Faulkner Matt GibbonRAZ Fereti Sa'aga Sam Talakai Sidraši Robbie Abel Anaru Rangi Hugh Roach Jordan Uelese Skakači Adam Coleman Esei Ha'angana Trevor Hosea Sam Jeffries Matt Philip	Flankeri i zatvarači Angus Cottrell Richard Hardwick Ross Haylett-Petty Luke Jones Rob Leota Isi Naisarani Brad Wilkin Spojke Will Genia Harrison Goddard Michael Ruru Otvarači Quade Cooper Stuart DunbarRAZ Matt ToomuaKU	Centri Tom English Reece Hodge Bill Meakes Sione Tuipulotu Krila Marika Koroibete Campbell Magnay Semisi Tupou Braniči Dane Haylett-Petty (c) Jack Maddocks
(c) označava kapitena ekipe; boldirani igrači su sadašnji ili bivši reprezentativci; RAZ označava člana razvojnog tima koji je nastupio za seniorski tim; KU označava igrača sa kratkotrajnim ugovorom. Toomua je za Rebelse potpisao u augustu 2018, ali se pridružio tek u maju 2019. nakon isteka ugovora sa Leicester Tigersima.[15]

Osim seniorskog tima, Rebelsi imaju i akademijski i razvojni tim koji se sastoji od sljedećih igrača:

• Isaac Aedo Kailea
• Stuart Donbar
• Matt Gibbon
• Navarre Haisila
• Tautalatasi Tasi
• Sione Tui
• Ikapote Tupai
• Junior Uelese.

Gibbon i Dunbar su nastupili za seniorski tim, dok je Tasi u junu 2019. prešao u Waratahse.

Period	Trener	Utakmice	Pobjede	Neriješene	Porazi	Procenat pobjeda
2011.	Rod Macqueen	16	3	0	13	19%
2012–13.	Damien Hill	32	9	0	23	28%
2014–17.	Tony McGahan	62	19	1	42	31%
2018–trenutno	David Wessels	32	14	0	18	44%

Dva elitna razvojna tima iz Victorije su Rebels A i Rebels U-19. Ove ekipe su usko povezane sa Rebelsima. Osim toga, Rugby savez Victorije posjeduje i franšizu u Nacionalnom rugby šampionatu, Melbourne Rising.

Rebelsi A uglavnom igraju protiv državnih protivnika, mada su se takmičili i u turnirima poput Pacifičkog rugby kupa. Poznati su i kao Rebels Rising. Igrače čine najbolji mladi talenti iz Victorije i južne Australije.

Rebelsi U-19 igraju u Australijskom omladinskom rugby šampionatu. Do 2015. igrali su u Šampionatu južnih država.

Od formiranja Super W lige 2018, u njoj učestvuje i ženska ekipa Rebelsa. Trenutni trener je Alana Thomas.

Ženska ekipa Melbourne Rebelsa za sezonu 2019.
Stubovi Bree-Anna CheathamKU Janita Kareta Faith Masina Alice Masters Merenesa Tapuai Titilia Yabaki Sidraši Sharlene Fagalilo Ashley Marsters Tuputausi Sae Skakači Georgia Bradbery Tiarah Minns May Sa'aga	Flankeri i zatvarači Yvonne Callaghan Casey Homewood Carmen Landkauf Brooke Moselen Alice Tonumaivao (c) Utumalefata To'omalatai Atonio Eli Spojke Jasmine Bennedick Wynonah Conway Georgia Cormick Jessie TreherneKU Otvarači Tauala Hunt Liana Pritchard-Matamua	Centri Tyra Boysen-Auimatagi Courtney Frankl Georgia Page Tangata Tupou Krila Belle Hunt Mikaela Welti Rachael MartinKU Braniči Camille Chamodon Meretiana Robinson (c)
(c) označava kapitenke ekipe; boldirane igračice su sadašnje ili bivše reprezentativke; KU označava igračicu sa kratkotrajnim ugovorom.

Sezona	Pozicija	Odigrane utakmice	Pobjede	Neriješene	Porazi	Poeni za	Poeni protiv	Razlika	Bonus bodovi	Bodovi	Doigravanje
2018.	4.	4	0	0	4	21	239	–218	0	0
2019.	4.	4	0	0	4	22	285	–263	0	0

• Službena web stranica Arhivirano 6. 7. 2019. na Wayback Machine