Kozarac
Ovaj članak ili neki od njegovih odlomaka nije dovoljno potkrijepljen izvorima (literatura, veb-sajtovi ili drugi izvori). |
Kozarac | |
---|---|
naselje | |
Država | Bosna i Hercegovina |
Entitet | Republika Srpska |
Općina | Prijedor |
Površina | |
• Grad | 6,3[1] km2 |
Stanovništvo (2013) | |
• Naseljeno mjesto | 4.818[1] |
Vremenska zona | CET (UTC+1) |
• Ljeti (DST) | CEST (UTC+2) |
Poštanski broj | 79 202 |
Pozivni broj | (+387) 52[1] |
Matični broj | 218189 |
Veb-sajt | http://www.kozarac.ba |
Kozarac je naseljeno mjesto u sastavu općine Prijedor, RS, Bosna i Hercegovina.
Historija
Kozarac se prvi put spominje u pisanim dokumentima 1334. godine, pod imenom Kozara (Cazara, Kotzura). Već 1360. godine postaje slobodni kraljevski grad. Cijelim pomenutim razdobljem Kozarac je bio središte Sanske župe.
Tokom 14. i 15. vijeka teritorijom Sanske župe su naizmjenično upravljali bosanski i ugarski kraljevi. 1518. godine, Kozarac je kao i ostatak Bosanske krajine osvojen od strane Osmanskog carstva. Svoj najveći procvat Kozarac doživljava tokom osmanske vlasti, koja je sa manjim prekidima trajala 360 godina (1518-1878). U razdoblju od 1687. do 1835. godine Kozarac je administrativno-upravno i sudsko središte istoimene kapetanije.
Aprila 7. aprila 1851. Kozarac je osvojio a potom i zapalio legendarni Omer-paša Latas.
Vrijeme višestoljetne osmanske vladavine završava 6. septembra 1878. godine kada su austro-ugarske trupe zaposjele Kozarac i susjedni Prijedor. Tokom vladavine Austro-Ugarske monarhije Kozarac je polako počeo da gubi značaj koji je imao za vrijeme osmanske vladavine Bosnom i Hercegovinom.
U 16. vijeku, Kozarac je bio zanatsko mjesto i urbani centar u ovoj regiji sjevero-zapadnog dijela BiH. U decembru 1910. u Kozarcu je otvorena prva ženska škola koju je pohađalo preko 30 učenica.
Aprila i maja 1992. Kozarac je opkoljen od strane JNA i jedinica tzv. Srpske Republike Bosne i Hercegovine a 24. maja 1992. i napadnut. Nakon pada 26. maja preživjelo stanovništvo Kozarca deportovano je u logore Omarska, Keraterm i Trnopolje. Juna 1992. Kozarac je opljačkan i popaljen, a njegovi stanovnici koji su preživjeli logorske torture, protjerani. Preko 1800 Kozarčana se vodi kao nestali ili ubijeni u toku agresije na Bosnu i Hercegovinu.
Privreda
Zbog povoljnog geografskog položaja, klimatskih uslova, kao i velikog prometa ljudi u turističkoj sezoni, Kozarac i okolina su plodno tlo za turizam, trgovinu, poljoprivredu, ugostiteljstvo, šumarstvo i drvopreradu, ribolov i lovni turizam. Ovome uveliko doprinose povoljne geografsko-klimatske odlike kao što su plodno zemljište u potkozarskoj dolini (takozvana "kozaračka Posavina"), velike šumske površine na Kozari, ribnjak "Saničani" (površine 20 kvadratnih kilometara), veliki broj sunčanih dana u godini, učestale padavine i blage zimske temperature. Jake saobraćajne veze (magistralni put, obližnja željeznička stanica, najbliži aerodrom udaljen 50 km) kao i blizina Hrvatske i Slovenije, čine ovo mjesto pogodnim za otvaranje proizvodnih pogona i proizvodnju robe namijenjenu za izvoz. Navedene prednosti, kao i niski troškovi proizvodnje doveli su već dvije inostrane firme u Kozarac (hrvatska "Nova Ivančica" (2007.) i austrijski "Austronet" (2008.)).
Stanovništvo
Do 1963., Kozarac je bio centar istoimene općine koja onda biva pridružena općini Prijedor.
Sastav stanovništva – naselje Kozarac | |||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
2013.[1] | 1991.[1] | ||||||
Osoba | 4 818 (100,0%) | 4 045 (100,0%) | |||||
Bošnjaci | – | 3 740 (92,46%)1 | |||||
Jugoslaveni | – | 117 (2,892%) | |||||
Srbi | – | 96 (2,373%) | |||||
Ostali | – | 57 (1,409%) | |||||
Hrvati | – | 35 (0,865%) |
-
Glavna Čaršija Kozarca, Glavni Trg
-
Spomen Obilježje u Kozarcu