pehini

Savet diwar « pe » ha « hini ».

  Raganv-goulenn

pehini /peˈhĩːni/

1. En un islavarenn:

   Gwel eta pehini a gomeri da bried. — (Fañch an Uhel, Kontadennoù ar Bobl/3, Al Liamm, 1988, p. 189.)

2. Implijet gant an derez uhelañ:
   • Pehini eo ar c’henta euz an oll gourc'hemennou? — (w:Katekiz ar vugale vihan, p. 30.)
   • Pehini ar c’hosa ac’hanoc’h ? ... Pehini ar buana ac’hanoc’h ? ... — (Yann ar Floc'h, Koñchennou eus Bro ar Stêr Aon, Levrdi Le Dault, Kemper, 1950, p. 215.)
   • Goude ma oant daou vreur en em lardent evel kigi da weled pehini a vije ar c'hreñvañ. — (Jules Gros, Le trésor du breton parlé Troisième Partie, 1974, p. 19.)
   • Pehini eo ar gwellañ ganeoc'h ? — (Jules Gros, Le trésor du breton parlé Troisième Partie, 1974, p. 132.)
   • Pehini az-po : an hini zu^[1] pe an hini wenn ? — (Jules Gros, Le trésor du breton parlé Troisième Partie, 1974, p. 132.)
3. implijet gant an araogenn a pe eus:
   • Pehini eus an div istor-se eo an hini wir ?^[2] — (Lan Inizan, Emgann Kergidu 1, Brest, 1877, eil emb. Al Liamm 1977, p. 20.)
   • Pehini a vo tapet deoc'h : an hini du pe an hini gwenn? TBP 3/132
   • Pehini eus ar re-mañ ho po ? — (Jules Gros, Le trésor du breton parlé Troisième Partie, 1974, p. 132.)
   • Pehini eo da hini ? — (Jules Gros, Le trésor du breton parlé Troisième Partie, 1974, p. 132.)

• pehini ac'hanomp
• pehini ac'hanoc'h
• pehini anezho
• a behini

saozneg: which