hol

Gwelet ivez : hon, hor

Furm hon dirak ar gensonenn /l/.

  Raganv-gour

hol /ɔl/

1. • Hol lakaat a reont da labourat.
   • Gouest eo d'hol lazhañ holl, pe d'am sammañ adarre, ha d'am c'has gantañ d'e gastell ... — (Troude ha Milin, Labous ar Wirionez ha Marvailhoù all, Skridoù Breizh, 1950, p. 91-92.)

  Anv-gwan perc'hennañ

(An anv-gwan perc'hennañ ne vez ket taolmouezhiet kammed)

hol /ɔl/

1. • « Evidoc'h-c'hwi a c'hell mont d'ar gêr, rak ni a zo skuizh gant hol labour, [...]. » — (Lan Inizan, Emgann Kergidu 1, Brest, 1877, eil emb. Al Liamm 1977, p. 58.)
   • ... hol lojeiz [...]. » — (Lan Inizan, Emgann Kergidu Lodenn 2, J.B. hag A. Lefournier, Brest, 1878, p. 11.)
   • Pa vo peurgarget ar c'harr ez aimp d'ol lein. — (Jules Gros, Le trésor du breton parlé Troisième Partie, 1974, p. 222.)
   • Evel-se int deuet da genlabourat gant tud « Dastum » a vez o redek ar maezioù evit kutuilh diwar muzelloù ar vrezhonegerien kaerañ bleunioù hol lennegezh dre gomz. — (Fañch Peru, Kañfarded Milin ar Wern, Skol Vreizh, 2008, p. 50.)