forc'h
Brezhoneg
Etimologiezh
- Eus forca.
Anv-kadarn
forc'h /ˈfɔrx/ benel (liester : ferc'hier)
- Benveg labour-douar.
- Ur forc'h tri biz. — (Jules Gros, Le trésor du breton parlé Deuxième Partie, 1970, p. 163.)
- ... ; un tamm hej a ris d'ar glaou-tan, da ledañ anezhañ e pep lec'h war sol ar forn gant ma forc'h-forn daou viz. — (Herve ar Gall, Koulz ar c'hastrilhez, Embannadurioù Al Liamm, 2008, p. 13.)
- Stardañ a rae c'hoazh troad ur forc'h pevar biz en e zorn dehou. — (Herve ar Gall, Koulz ar c'hastrilhez, Embannadurioù Al Liamm, 2008, p. 16.)
- — [...] ! Hennez, ar c'hos-tamm koueriad-se, eo en deuz va bornet-me, e Kergidu, gant eun taol forc'h. — (Lan Inizan, Emgann Kergidu Lodenn 2, J.B. hag A. Lefournier, Brest, 1878, p. 18.)
- Ha d'ar c'hrogad all, Yun a gemeras ar forc'h koad hag a hejas plouz gant ar bennhêrez. — (Jakez Riou, Geotenn ar Werc'hez ha danevelloù all, Al Liamm, 1957, p. 36.)
- → Termenadur da glokaat (Ouzhpennañ) .
- Gast.
Deveradoù
Gerioù kevrennek
Troioù-lavar
Troiennoù keñveriañ
- bezañ moan evel troad ar forc'h hir
- bezañ treut evel pav koad ur forc'h houarn
- bezañ treut evel troad ar forc'h hir