emezañ
Brezhoneg
| Sellet e vez ouzh ar bajenn pe ar gevrenn-mañ evel un divraz da glokaat e brezhoneg. Mar gouezit tra pe dra diwar-benn danvez ar pennad e c'hellit lakaat ho kouiziegezh da dalvezout dre gemmañ ar bajenn-mañ diouzhtu goude klikañ war al liamm « kemmañ ». |
Etimologiezh
Furm araogenn
emezañ /eˈmeː(z)ã/
- Furm an araogenn eme, displeget en trede gour unan gourel
- — Demat, emezañ d'ar porzhier. — (Fañch an Uhel, Kontadennoù ar Bobl/2, Al Liamm, 1985, p. 15.)
- — Penaos e ra ma breur ? emezañ.
— Mat a-walc'h, dre c'hras Doue ; prestik e kerzho hep flac'hioù. — (Fañch an Uhel, Kontadennoù ar Bobl/3, Al Liamm, 1988, p. 15.) - — Doue ra vo meulet ! emezañ. — (Fañch an Uhel, Kontadennoù ar Bobl/3, Al Liamm, 1988, p. 181.)
- — D'am zro, emez-han ! Hag he galoun a dride enn he greiz. [...]. — (Lan Inizan, Emgann Kergidu Lodenn 2, J.B. hag A. Lefournier, Brest, 1878, p. 149.)
- — Livirit dign, maouez, emez-han, ha mad eo ho kuelien? — (Lan Inizan, Emgann Kergidu Lodenn 2, J.B. hag A. Lefournier, Brest, 1878, p. 70.)
- — Me am boa lavaret, emez-han , hen talveschenn d'eoc'h d'am zro. [...]. — (Lan Inizan, Emgann Kergidu Lodenn 2, J.B. hag A. Lefournier, Brest, 1878, p. 168.)
- — « N'eus forzh, » emezañ d'ar roue Fortunatus, « [...]. » — (Troude ha Milin, Labous ar Wirionez ha Marvailhoù all, Skridoù Breizh, 1950, p. 47.)
- — Goût a rez, emean, oun-me breur hennez ?... — (Erwan ar Moal, Pipi Gonto, Kemper, 1925, p. 169.)
- Da belec’h, emezañ, en deus c’hoant hemañ da gas ac’hanon ? PIPI 49