dichañsañ

Diwar dichañs hag -añ.

  Verb

dichañsañ /diˈʃãsːã/ verb dic'hour (anv-gwan-verb : dichañset) (displegadur)

1. Dichañsañ da unan bennak ober un dra bennak : c'hoarvezout da unan bennak ober un dra bennak dre un degouezh fall pe falloc'h, kaer pe gaeroc'h
   • [...], peogwir pa zichañs din tostaat ouzh ar seurt anevaled, e tec'han raktal kuit kerkent ha ma kluchont o divskouarn ? — (Jarl Priel, Va Zammig Buhez, Al Liamm, 1954, p. 146.)
   • [...] : darn all a blije dezho foetañ o feadra dister o c'hoari kartoù ha ma tichañse d'unan bennak kignat e vamm-gozh e save eveljust beuz ha kann. — (Jarl Priel, Amañ hag Ahont, Al Liamm, 1957, p. 80.)
   • Goude baleet ur pennad brav, e tichañsas dezhañ ober un diskuizh en ul lanneg. — (Marsel Klerg, Faltazi an amzerioù kent, Mouladurioù Hor Yezh, 1999, p. 167.)

• galleg : arriver ^(fr) , survenir ^(fr)