dibrennañ

Savet diwar di- ha prennañ, pe eus dibrenn hag -añ.

  Verb

dibrennañ /diˈbrɛnːã/ verb kreñv eeun (anv-gwan-verb : dibrennet) (displegadur)

1. Digeriñ un nor serret gant ur prenn.
   • Dibrennit an nor. — (Jules Gros, Le trésor du breton parlé Deuxième Partie, 1970, p. 133.)
   • An nor-mañ ne zibrenn ket. — (Jules Gros, Le trésor du breton parlé Deuxième Partie, 1970, p. 104.) (ne ya ket ar morailh pe ar potailh en-dro).
2. Digeriñ ur vantell, ur porpant, pe ur pezh dilhad prennet.
   • Dibrenn da borpant. — (Jules Gros, Le trésor du breton parlé Deuxième Partie, 1970, p. 104.)

• dibrennañ un nor

1. galleg : ouvrir ^(fr)
2. galleg : déboutonner ^(fr) , défaire ^(fr) (vêtement)