bezañ

Meneget er C'hatolikon (bezaff).

Savet diwar bez- (e bezout), kelf verb eus an adstumm bout, hag an dibenn anv-verb -añ dre analogiezh. Gwelet bout.

Da geñveriañ gant ar verboù bod ha bydd- en kembraeg, bos en kerneveureg.

  Verb

bezañ /ˈbeː(z)ã/ (displegadur)

1. bout; an anv-verb a glot gant ar stummoù-mañ (e-touez re all): on, out, eo, emañ, edo, bezan, hag a zo bet an anv-gwan-verb anezhañ.
   • Trist eo bezañ paour.
   • Karout hep bezañ karet A zo kriz ha kalet. Krennlavar.
   • N'haller ket bezañ ha bezañ bet. Krennlavar.
   • -Petra a ra d’an dridi bezañ treut? -Kalz emaint war nebeud. Divinadell.
   • Gwelloc'h bezañ mezv evit bezañ sot: an hini mezv a zivezvo, an hini sot ne zisodo ket. Krennlavar.
   • bezañ o vont
   • bezañ bet
   • bezañ er-maez
   • o vezañ ma
2. bezañ ec'h eo : bez' ez eo
   • bezañ ec'h omp : bez' ez omp
3. bezañ ez eus : bez' ez eus
4. bezañ zo : bez' ez eus
5. bezañ emañ; bezañ emaint : bez' emaint
6. bezañ e vez
   • bezañ oa; bezañ e vo
7. dirak ar verb kaout: bezañ em eus, ... bezañ hon eus, bezañ o deus; ... bezañ o devez; bezañ en devo, bezañ hon devo; bezañ o devoa...

bout, bezout (ral), bez'.

  Anv-kadarn

bezañ /ˈbeː(z)ã/

1. → Termenadur da glokaat (Ouzhpennañ)

• galleg : entité ^(fr)