an dra-se

Savet gant an, tra, -se

  Troienn anv-kadarn

an dra-se

1. An dra a zo aze.
2. An dra a zo bet lavaret gant unan bennak.
   • — Allas ! Ma mabig kaezh, biken ne c'halli ober an dra-se. — (Fañch an Uhel, Kontadennoù ar Bobl/2, Al Liamm, 1985, p. 124.)
   • — An dra-ze ne vezo ket pell evit beza great, eme Alexis ; biskoaz den n'en devezo debret kik freskoc'h. — (Lan Inizan, Emgann Kergidu Lodenn 2, J.B. hag A. Lefournier, Brest, 1878, p. 282.)
   • Gwelomp, ha lavar fraezh an dra-se. — (Klaoda ar Prad, An teir c'had ; Ar mevel laer, Ti-moulerezh Sant-Gwilherm, Sant-Brieg, 1908, p. 25.)
   • A ! mil gutez, ne skrivin ket an dra-se, avat. — (Yann-Vari Perrot, E-tal ar poull, C'HOARIVA BREZHONEK, Pemp pezh-c'hoari berr, Skridoù Breizh, 1944, p. 43.)
   • … teodoù fall hepmuiken eo a lavar an dra-se. — (Troude ha Milin, Labous ar Wirionez ha Marvailhoù all, Skridoù Breizh, 1950, p. 156.)

• se

• an dra-mañ