Oan

Un oan eo an anv a vez graet eus un dañvad bihan, ganet eus un dañvadez hag ur maout. Savet e vez an ein evit o c'hig.

Kig tener eo ar c'hig oan ha mat e vez kavet gant ar begoù lipous.

Oangen a vez lavaret eus kroc'hen an ein.

Arouez an douster, ar furnez, hag ar sentidigezh eo an oan. Hini ar gouzañverien eo ivez, dre ma'z eo dizifenn a-grenn. Gant-se e vez aberzhet alies hervez c'hoantoù an dud, pe ezhommoù al loened-preizh.

• Aberzhet e veze ein du da zoueed an avelioù gant moraerien an Henamzer.
• En Islam e vez dic'houzouget un oan (dizonet) da lidañ an Aid.
• Ul loen glan eo an oan hervez ar relijion yuzev, ma c'haller en debriñ.
• Oan Doue, a zilam pec'hed ar bed, a vez kanet en oferenn gatolik. Jezuz eo an oan a voe aberzhet, hervez ar gredenn.

• Dous, fur, reizh, evel un oan.
• Ma oanig, a lavarer a-wechoù d'ur bugel karet.

Anv a vez eus an oan evel boued d' ar bleiz er fablennoù.

• Diwar-benn mojenn an oan alaouret, lenn Atreüs
• An anv-badez Oanez, diwar Agnes.
• An agnolotti zo ur meuz eus Piemonte, a denn da skouarnioù ein.

Sellit ouzh ar ger oan er
wikeriadur, ar geriadur frank.