trote
Brezhoneg
Etimologiezh
- Savet diwar trot-, pennrann ar verb trotal, hag an dibenn-ger -e.
Furm verb
| Kemmadur | Furm |
| hep | trote |
| dre vlotaat | drote |
| amreizh | digemm |
trote /ˈtrɔ.tːe/
- Furm ar verb trotal e trede gour unan an amdremened, en doare-disklêriañ.
- Me a oa souezet o weled e trote ar zoubenn evel birvi dillad. — (Jules Gros, Le trésor du breton parlé Deuxième Partie, 1970, p. 550.)
Anagramoù
Italianeg
Etimologiezh
- Savet diwar an anv-kadarn « trota » hag « -e », unan eus merkoù al liester en italianeg.
Furm anv-kadarn
trote /ˈtrɔ.te/ benel
- Dluzhed, liester an anv-kadarn trota.