loar

Deveret eus ar ger henvrezhonek loer.

Meneget er C'hatolikon (loar).

Da geñveriañ gant ar gerioù lloer en kembraeg ha lor en kerneveureg.

Anv-kadarn

loar /ˈlwɑːr/ benel (liester loarioù)

1. (steredoniezh/astronomiezh) Adplanedenn nemeti an Douar. Treiñ a ra en-dro dezhañ en ur ober tost da 30 devezh.
2. Sklêrijenn al loar.
   • Al loar a baras en dour. — (Jakez Riou, Geotenn ar Werc'hez ha danevelloù all, Al Liamm, 1957, p. 40.)

(ster 2)

• loer (stumm gwenedek)

• heol-loar

• kentroù al loar : kornioù al loar pa vez stummet lavnenn ur falz ganti
• ober kestell el loar
• sevel kestell el loar
• loar ar bichoned

• Pa grou al loar war he c'horn e vez bererez
  Pa vez al loar war livenn he c'hein e vez sec'herez. — (Jules Gros, Le trésor du breton parlé Troisième Partie, 1974, p. 327.)

Verb

loar

1. meuliñ ub, kanañ meuleudi (da ub)

• alabar,
• aplaudir,
• celebrar,
• elogiar,
• enaltecer
• encarecer
• encomiar
• encumbrar
• ensalzar
• exaltar
• gloriar
• ponderar