an-unan

Sellet e vez ouzh ar bajenn pe ar gevrenn-mañ evel un divraz da glokaat e brezhoneg. Mar gouezit tra pe dra diwar-benn danvez ar pennad e c'hellit lakaat ho kouiziegezh da dalvezout dre gemmañ ar bajenn-mañ diouzhtu goude klikañ war al liamm « kemmañ ».

→ Etimologiezh da glokaat (Ouzhpennañ)

Adverb

an-unan /ãˈnyːnãn/

1. Termen a dalvez da furm dic'hour er reizhiad adverboù ma-unan, da-unan, hag all
   • Amañ ez eer an-unan. — (Jules Gros, Le trésor du breton parlé Troisième Partie, 1974, p. 113.)
   • Ne vez ket kavet mad ar boued pa vezer an-unan o tebriñ. — (Jules Gros, Le trésor du breton parlé Troisième Partie, 1974, p. 113.)
   • Gwelloc'h eo ober ar c'homisionou an-unan. — (Jules Gros, Le trésor du breton parlé Troisième Partie, 1974, p. 113.)

• pep hini evit an-unan : pep hini evitañ e-unan

• galleg : seul ^(fr)
• galleg : soi-même ^(fr)