mab-den

Ger kevrennek savet diwar an daou anv-kadarn mab ha den.

Anv-kadarn

mab-den /mabˈdẽːn/ gourel

1. An den, an holl dud, an denelezh en he fezh.
   • Burzhudus ? Gwiroc'h e vefe lavarout : burzhudusañ teñzor bet gwelet morse gant lagad mab-den. — (Jakez Riou, An Ti Satanazet, Skridoù Breizh, 1944, p. 43.)
   • Setu aze un hunvre kozh, maget gant mab-den, o tont da wir. — (Pêr-Jakez Heliaz, Divizou eun amzer gollet, Emgleo Breiz, 1966, p. 25.)
   • War wellaat e teu bepred gouenn mab-den. — (Abeozen, Pirc'hirin Kala-Goañv, Al Liamm, eil emb. 1986, p. 11.)