1Uyan, ey Siyon, uyan, kudretini kuşan.
Ey Yeruşalim, kutsal kent, güzel giysilerini giy.
Çünkü sünnetsizlerle murdarlar
Kapılarından asla içeri girmeyecek artık.

2Üzerindeki tozu silk!
Kalk, ey Yeruşalim, tahtına otur,
Boynundaki zinciri çöz,
Ey Siyon, tutsak kız.

3RAB diyor ki,
‹‹Karşılıksız satılmıştınız,
Parasız kurtulacaksınız.›› 4Egemen RAB diyor ki,
‹‹Halkım gurbette yaşamak için önce Mısıra inmişti.
Şimdi de Asurlular onları ezdi. 5Halkım boş yere alınıp götürüldü,
Benim burayla ne ilgim kaldı?›› diyor RAB,
‹‹Yöneticileri feryat ediyor,
Adıma günboyu sövülüyor›› diyor RAB. 6‹‹Bundan ötürü halkım adımı bilecek,
O gün, ‹İşte ben› diyenin ben olduğumu anlayacak.››

7Dağları aşıp gelen müjdecinin ayakları ne güzeldir!
O müjdeci ki, esenlik duyuruyor.
İyilik müjdesi getiriyor, kurtuluş haberi veriyor.
Siyon halkına, ‹‹Tanrınız egemenlik sürüyor!›› diye ilan ediyor.

8Dinleyin! Bekçileriniz seslerini yükseltiyor,
Hep birlikte sevinçle haykırıyorlar.
Çünkü RABbin Siyona dönüşünü gözleriyle görmekteler!

9Ey Yeruşalim yıkıntıları,
Hep birlikte sevinçle haykırıp bağırın!
Çünkü RAB halkını avuttu,
Yeruşalimi kurtardı.

10Bütün ulusların gözü önünde
Kutsal kolunu sıvadı,
Dünyanın dört bucağı
Tanrımızın kurtarışını görecek.

11Çekilin, çekilin, oradan çıkın,
Murdara dokunmayın.
Oradan çıkıp temizlenin,
Ey RABbe tapınma araçlarını taşıyan sizler!

12Aceleyle çıkmayacak,
Kaçıp gitmeyeceksiniz;
Çünkü RAB önünüzden gidecek,
İsrailin Tanrısı artçınız olacak.

13Bakın, kulum başarılı olacak;
Üstün olacak, el üstünde tutulup alabildiğine yüceltilecek.

14Birçokları onun karşısında dehşete düşüyor;
Biçimi, görünüşü öyle bozuldu ki,
İnsana benzer yanı kalmadı;

15Pek çok ulus ona şaşacak,
Onun önünde kralların ağızları kapanacak.
Çünkü kendilerine anlatılmamış olanı görecek,
Duymadıklarını anlayacaklar.