Аранія

Горад Аранія афр.: Orania Сцяг Краіна  Паўднёва-Афрыканская Рэспубліка Правінцыя Паўночная-Капская правінцыя Акруга Пікслі ка Семэ Каардынаты 29°48′51″ пд. ш. 24°24′36″ у. д.HGЯO Кіраўнік Карэл Бошаф IV Заснаваны 1990 Плошча 8,95 км² Вышыня цэнтра 1 180 м Афіцыйная мова афрыкаанс Насельніцтва 2.066 чалавек (2020) Шчыльнасць 230 чал./км² Часавы пояс UTC+2 Тэлефонны код 053 Паштовы індэкс 8752 Ідэнтыфікатар 053 Афіцыйны сайт orania.co.za (афрыкаанс)(італ.)(ісп.)(ням.)(фр.) Аранія на карце ПАР

Медыяфайлы на Вікісховішчы

Аранія (афр.: Orania [ʊəˈrɑːnia]) — горад у Паўднёва-Афрыканскай Рэспубліцы на Аранжавай рацэ ў Паўночна-Капскай правінцыі, амаль цалкам населены афрыканерамі. Пасяленне было адмыслова створана з мэтай захавання афрыканерскай культуры і мовы і стварэння эканамічнай сістэмы на прынцыпах самазабеспячэння і захавання навакольнага асяроддзя.

Ідэя заснавання чыста афрыканерскага пасялення бярэ свой пачатак у палітыцы апартэіда ў 1960-70-ых, калі ў Паўднёвай Афрыцы пачалі з’яўляцца прапановы рэформ аб ператварэнні шматрасавай краіны з дыскрымінацыйным заканадаўствам ў садружнасць монаэтнічных дзяржаў (часткова гэты планы ажыццявіліся праз утварэнне намінальна незалежных або аўтаномных бантустанаў). Афрыканеры-крытыкі палітыкі апартэіда, якія верылі, што пераход да кіравання чорнай большасці непазбежны, але не жадалі змяшэння сваёй культуры з культурамі чарнаскурых народаў краіны і выцяснення яе культурай англамоўных паўднёваафрыканцаў, прапанавалі адмовіцца ад улады над усёй тэрыторыяй ПАР і стварыць на яе частцы незалежную афрыканерскую дзяржаву — Фолькстат у заходняй частцы краіны. Прыхільнікі гэтай ідэі меркавалі, што утварэнне дзяржавы ў слабаразвітым рэгіёне без істотных запасаў прыродных рэсурсаў дазволіць пазбегнуць канфлікту з новымі паўднёваафрыканскімі ўладамі, а склад працоўнай сілы з афрыканераў, у тым ліку і для нізкааплатных работ, якія ў ПАР у асноўным належалі чарнаскураму насельніцтву, выключыць неабходнасць вырашаць расавае пытанне.

У 1990 акадэмік Карэл Бошаф і 40 афрыканерскіх сем’яў выкупілі ў Міністэрства водных рэсурсаў закінуты рабочы пасёлак за 1,5 мільёна рандаў, створаны ў 1963 пры будаўніцтве ГЭС Вандэрклоф. Урад прэзідэнта ле Клерка адмоўна аднёсся да ідэі стварэння паселішча, але, палічыўшы праект бесперспектыўным, вырашыў не прадпрымаць ніякіх дзеянняў у дачыненні да яго. Пасля дэмантажу сістэмы апартэіду горад наведаў ў 1995 першы чорнаскуры лідар ПАР Нельсан Мандэла, а ў 2010 туды нанёс візіт прэзідэнт Джэйкаб Зума. Горад неаднаразова прыцягваў увагу як мясцовых, так і замежных журналістаў.

Апошні мясцовы перапіс, праведзены ў 2020, вызначыў насельніцтва горада ў 2,066 чалавек^[1]. Мужчыны складаюць 60 %, трэць усіх жыхароў — дзеці. У нацыянальным плане 97 % — афрыканеры; 95 % размаўляюць на афрыкаанс, 2 % — па-англійску, астатнія карыстаюцца абодвума мовамі.