Lawrence Lessig

Lawrence Lessig
Vida
Nacimientu	Rapid City (es) , 3 de xunu de 1961[1] (63 años)
Nacionalidá	Estaos Xuníos
Estudios
Estudios	Universidá de Cambridge Escuela de negocios Wharton Trinity College (es) Escuela de Derecho Yale (es) 1989) Juris Doctor (es) Loyalsock Township High School (en)
Llingües falaes	inglés[2]
Oficiu	xurista, activista políticu, abogáu, escritor de non ficción, informáticu teóricu, políticu, profesor, profesor
Emplegadores	Universidá de Harvard Universidá de Chicago Universidá Stanford
Premios	ver Scientific American 50  (2002) [3] FSF Award for the Advancement of Free Software  : Fundación del Software Llibre  (8 febreru 2003) [4] Berlin Prize  (2007) [5] Doctor honoris causa por la Universidad de Lund  (31 mayu 2013) [6] Webby Lifetime Achievement Award  (2014)
Miembru de	Academia de les Artes y les Ciencies d'Estaos Xuníos
Creencies
Partíu políticu	Partíu Demócrata
IMDb	nm2163781
lessig.org

Lawrence Lessig (3 de xunu de 1961, Rapid City ^(es) ) ye un abogáu y académicu especializáu en derechu informáticu, fundador del Centru pal Internet y la Sociedá na Universidá de Stanford, y creador y impulsor de la iniciativa Creative Commons.

Lessig ye un reconocíu críticu de los derechos d'autor. El so llibru Cultura llibre, defende un modelu de flexibilización de los derechos d'autor como nuevu paradigma pal desenvolvimientu cultural y científicu dende Internet, sofitándose nel movimientu del software llibre de Richard Stallman.

Na iCommons iSummit 07 Lessig anunció qu'abandonaría la so dedicación a les temes de propiedá intelectual pa concentrase nos problemes de corrupción nel sistema políticu de los Estaos Xuníos, pa lo que creo un wiki —“The Lessig Wiki”— nel qu'anima a cualquier persona a que describa casos de corrupción.^[7]

Foi precandidato a les eleiciones presidenciales d'Estaos Xuníos de 2016 pol Partíu Demócrata. La so campaña centrar en llamar a una reforma eleutoral y poner fin a la corrupción nel financiamiento de campañes polítiques.^[8]

Lessig cursó los sos estudios na Universidá de Pennsylvania, en Trinity College (Cambridge) y na Universidá de Yale. Ye profesor de Derechu na Universidá Harvard y na Universidá de Chicago. Anque se-y considera lliberal progresista, foi asistente de los xueces Richard Posner y Antonin Scalia, dambos consideraos xueces conservadores.

En 2002 recibió la mención de Reconocencia pola Meyora del Software Llibre de la Free Software Foundation (FSF). El 28 de marzu de 2004 foi escoyíu miembru del Conseyu d'Alministración de la FSF.^[9] En 2006, foi escoyíu pola Academia Americana de les Artes y les Ciencies.^[10] Esi mesmu añu xunir a la xunta d'asesores del Proyeutu Universu Dixital.^[11]

Ye actual presidente de Creative Commons, miembru del Conseyu de la Electronic Frontier Foundation y miembru de la Xunta Directiva del Software Freedom Law Center, creáu en febreru de 2005.

N'informática, "códigu" típicamente refierse al testu d'un programa d'ordenador (el códigu fuente). Na llei, "códigu" puede referise a los testos que constitúin la llei estatutaria. Nel so llibru Code and Other Laws of Cyberspace, Lessig esplora les formes en que'l códigu en dambos sentíos pueden ser preseos pal control social , lo que lleva a la so máxima de que "El códigu ye la llei". Lessig más tarde actualizó'l so trabayu col fin de caltenese al día coles opiniones prevalecientes de la dómina y publicó'l llibru, Códigu: versión 2.0 n'avientu de 2006.

Lessig ye un reconocíu críticu de los derechos d'autor y les estensiones de la so duración que se fueron ratificando en trataos internacionales. Propunxo'l conceutu de cultura llibre,^[12] compatible col software llibre y l'espectru abiertu.^[13] Na so esposición na O'Reilly Open Source Convention de 2002, cuestionó les patentes de software y les amenaces crecientes qu'estes representen pal software llibre, el códigu abiertu y la innovación. En 2006 brindó una conferencia sobre la ética del movimientu de cultura llibre en congresu internacional de Wikimania. Tal como destaca nel so llibru Cultura Llibre:

En toa nuesa hestoria nunca hubo un momentu como güei en qu'una parte tan grande de la nuesa “cultura” fuera “propiedá” de daquién. Y sicasí, enxamás hubo un momentu nel que la concentración de poder pa controlar los usos de la cultura aceptárase con menos entrugues que como asocede güei día. La entruga, difícil, ye: ¿por qué? ¿Ye porque lleguemos a aceptar la verdá sobre'l valor y la importancia de la propiedá absoluta sobre les idees y la cultura?^[14]

Nel prólogu al proyeutu de llibru Freesouls, Lessig realiza un argumentu en favor de los artistes aficionaos nel mundu de les teunoloxíes dixitales: "hai una clase distinta de creadores amateurs que les teunoloxíes dixitales dexaron, y otru tipu de creatividá surdió de resultes".^[15]

Lessig ye conocíu por ser un partidariu de la neutralidá de la rede. En 2006 declaró ante'l Senáu de los EE.XX. en favor de ratificar los cuatro llibertaes n'Internet enunciaes por Michael Powell. Pronuncióse coles mesmes por amestar una restricción al accesu gradiáu, esto ye, la capacidá de los ISP d'otorgar una prioridá de tráficu a sitio web propios, acomuñaos, o que pagaron un extra pol serviciu.^[16] La razón ye qu'Internet, so un diseñu neutru d'estremu-a-estremu, ye una plataforma invaluable pa la innovación. El beneficiu económicu de la innovación veríase amenaciáu si les grandes corporaciones pudieren mercar un serviciu más rápidu, en desterciu d'empreses con menos capital.

La tema particular en discutiniu anguaño ye si los dueños de les redes, que son cada vez menos a midida que aumentó l'algame de les nueses redes y creció el poder monopolista de les redes, van tener el poder de faer balandranes n'escoyer qué conteníu y qué aplicaciones s'executen na so rede. La manera como foi edificada orixinalmente la rede Internet, foi fecha de tal manera que los dueños de la rede nun tendríen un poder asemeyao, nengún control asemeyáu, porque taba edificada por que diera tol poder a la xente en cantu de la rede, xente qu'utiliza la rede. Pero lo que fixeron ye construyir teunoloxíes nel centru de la rede pa da-yos la capacidá de decidir qué clase de paquetes o qué tipu d'aplicaciones funcionen y qué tipos non lo faen, qué mensaxes-yos gusten, cuálos non.^[17]

Sicasí, Lessig sofitó la idea de dexar a los ISP ufiertar a los consumidores la opción de distintos niveles de serviciu a distintos precios.^[18]

Lessig ye un defensor del conceutu de copyleft creáu por Richard Stallman, conocíu activista del software llibre. Considera les lleis de copyright como una forma d'acutar los derechos de crear y redistribuir copies d'un trabayu propiu. El copyleft basar nel conceutu de que tou usuariu d'una obra artística pueda utilizala, modificar o redistribuirla de la manera orixinal o nes sos versiones derivaes.

Lessig considera que, coles lleis que llinden l'accesu a la cultura y a la creatividá, tamos pasando d'una cultura de llectura-escritura a una cultura de namái llectura. Esto representa un retrocesu, que frena la innovación y la evolución teunolóxica. La cultura hai de ser anovada constantemente, una vegada asimilada, hai de poder volver ser escrita y reescrita. Nel so discursu Lessig faló en numberoses ocasiones de la piratería y nun la defende en nengún momentu, namái defende a aquelles persones que copien conteníos pa volver reeditalos de nuevu y faer nueves creaciones artístiques. Anguaño cualquier persona con accesu a un ordenador puede tomar imáxenes, soníos y cualquier amuesa cultural de la so redolada pa poder dicir les coses d'una manera distinta, lo cual mutiplica les posibilidaes de creación.

Lessig cavilgó sobre l'accesu y la copia de cultura n'Internet. Según la so opinión, Internet ayudó a aumentar la creatividá, yá que agora ye más senciellu amosar les obres creatives al gran públicu. Pekka Himanen, un filósofu finlandés, escribió un llibru en 2001 tituláu La ética del hacker y l'espíritu de la era de la información, onde espunxo la idea de que la pasión creativa, l'interés y la diversión son grandes motores d'innovación que van más allá del dineru.

Lessig hai críticado les lleis de derechos d'autor en numberoses ocasiones. La so conferencia TED centrar nes Lleis qu'afueguen a la creatividá. Lessig sostién que les lleis de derechos d'autor namái regulen aquello llamáu copia y nun consideren que dalgunes d'estes copies fixéronse pa la reedición. Non tol mundu que toma una creación artística querer pa ganar dineru con ella, sinón que pue que la quiera pa inspirase a faer más creaciones. L'artículu 27.2 de la Declaración Universal de los Derechos Humanos de les Naciones Xuníes diz que toa persona tien derechu a la proteición de los sos intereses morales y materiales que-y correspuendan por razón de producciones científiques, lliteraries o artístiques. Lessig nun ta en contra d'esti fechu pero tampoco ta a favor d'él yá que la so filosofía ta en contra de los radicalismos de cualquier tipu. Los pensamientos de Lessig basar en que nun se tien que defender nin aquellos que quieren protexer toles creaciones artístiques nin aquellos que tou lo quieren copiar y quieren tener accesu a tou n'Internet.

A la fin del discursu en TED, Lessig espunxo una propuesta de llei de derechos d'autor que según él sería la correuta. Propunxo la creación d'empreses de llectura-escritura por que fluyera la ecoloxía del conteníu llibre d'aquel autores que quixeren compartir les sos obres con tol mundu. Nun s'hai d'escaecer qu'antes la xente grababa tamién la música de la radio en cintes de casete y grababa conteníos televisivos y películes en videu, asina que la piratería nun ye un fechu que naciera apocayá, como afirmen munchos espertos. Según Lessig, ye imposible evitar la copia d'arte pero nun s'hai de ver esti fechu como malu sinón como una oportunidá.

• Códigu, y otres lleis del ciberespaciu (2000)
• The Future of Ideas (2001)
• Cultura llibre. Cómo los grandes medios usen la teunoloxía y les lleis pa zarrar la cultura y controlar la creatividá (2004)
• El códigu 2.0 (2006)
• Remix. Cultura de la remezcla y derechos d'autor na redolada dixital (2008)
• Republic, Lost: How Money Corrupts Congress—and a Plan to Stop It (2011)
• One Way Forward: The Outsider's Guide to Fixing the Republic (2012)
• Lesterland: The Corruption of Congress and How to End It (2013)
• Republic, Lost: The Corruption of Equality and the Steps to End It (2015)

• Copia esti llibru
• Copyleft
• Creative commons
• Cultura llibre
• David Bravo
• Infracción de derechos d'autor
• La muerte del autor
• Neutralidá de rede
• Software Freedom Law Center
• Software llibre pa una sociedá llibre

• Wikiquote tien frases célebres suyes o que faen referencia a Lawrence Lessig.

• Wikisource n'inglés contién obres orixinales de Lawrence Lessig.

• Wikimedia Commons acueye conteníu multimedia sobre Lawrence Lessig.
• Páxina oficial (n'inglés)
• Icaria publica la edición n'español de "Remix"
• "Remix" llega a Llatinoamérica

Casos destacaos

• Kahle v. Ashcroft (n'inglés)
• Golan v. Ashcroft ((n'inglés)
• MPAA v. 2600, en formatu PDF ((n'inglés)

Conferencies Destacaes (en video)

• En TED.COM: How creativity is being strangled by law ("Cómo la creatividá ta siendo esgañada pola llei) (n'inglés) Duración: 19 minutos
• N'Authors@google Duración: 61 minutos (n'inglés)

Descarga llibre de les sos obres

• Code and other laws of cyberspace (2000) (n'inglés)
• The Future of Ideas (2001) (n'inglés)
• Free Culture (2004) (enllaz rotu disponible n'Internet Archive; ver l'historial y la última versión). (n'inglés)
• Cultura Llibre (2005) (enllaz rotu disponible n'Internet Archive; ver l'historial y la última versión). (n'español)
• Code v2.0 (2006) (n'inglés)
• El Códigu v2.0 (enllaz rotu disponible n'Internet Archive; ver l'historial y la última versión). (2009) (n'español)
• Remix (2008) (n'inglés)
• Remix (2012) (enllaz rotu disponible n'Internet Archive; ver l'historial y la última versión). (n'español)
• Lesterland: The Corruption of Congress and How to End It (2013) (n'inglés)