Jean Giraud

Jean Giraud
Vida
Nacimientu	Nogent-sur-Marne[1], 8 de mayu de 1938[2]
Nacionalidá	Francia
Muerte	Montrouge[3], 10 de marzu de 2012[4] (73 años)
Sepultura	Cementeriu de Montparnasse[5]
Causa de la muerte	linfoma
Familia
Fíos/es	Hélène Giraud
Estudios
Estudios	École Duperré (es)
Llingües falaes	francés[6]
Oficiu	caricaturista, guionista d'historieta, guionista, escritor de ciencia ficción, diseñador d'estampines, pintor, dibuxante d'historieta, ilustrador, dibuxante, historietista, actor de televisión, actor de cine, direutor de cine, direutor de televisión
Emplegadores	Le Journal de Spirou Hachette Humanoides Asociados (es) Novedi (en) Le Lombard (es) Alpen Publishers (en) Dupuis (es) Casterman Marvel Comics Pilote Dargaud (es) Fluide Glacial (es) Métal hurlant (es) L'Écho des savanes (es) Mœbius Productions (en)
Trabayos destacaos	Arzach (es) El garaje hermético (es) Blueberry El Incal (es) Le Monde d'Edena (en) Q3236227 The Long Tomorrow
Premios	ver Grand Prix de l'Imaginaire comendador de les Artes y les Lletres Gran Premiu de la Villa d'Angoulême  (1981) Premiu Inktop  (1986) [7] Jack Kirby Hall of Fame  (1997) [8] Will Eisner Hall of Fame  (1998) [9] Yellow Kid Award  (1999) premiu Sproing  (2000) Science Fiction and Fantasy Hall of Fame  (2011) Caballeru de la Orde Nacional del Méritu  (13 mayu 2011) [10] Best foreign work published in Spain  (2012) : Arzach (es) caballeru de les Artes y les Lletres  (valor desconocíu) [11]
Influyencies	Jean-Paul Appel-Guéry
Seudónimos	Gir y Mœbius
Xéneru artísticu	western cómic ciencia ficción
IMDb	nm0320786
moebius.fr

Jean Giraud, llamáu Gir o Moebius (8 de mayu de 1938, Nogent-sur-Marne – 10 de marzu de 2012, Montrouge^[12]) foi un dibuxante y guionista francés de cómic.

Pasa la so neñez en Fontenay-sous-Bois nes afueres de París.

N'otru tiempu taba de «moda» utilizar les iniciales pa tomar un nome martísticu (como por exemplu Hergé por R.G., Remi Georges), pero'l nomatu Jijé yá taba utilizáu por Joseph Gillain. Por eso'l so primer seudónimu foi Gir (baxo'l que asoleya los primeros Blueberry), depués Moebius. Esi nomatu ye verdaderamente inspiráu pol nome del matemáticu August Ferdinand Möbius y la so famosa cinta.

El so estilu gráficu, mui variable, pue dir del realismu detalláu de los entamos como les aventures de Blueberry, entamaes en 1963, pero dir tamién hacia esbozos llíricos de trabayos más recientes.

Ye l'autor del Bandard fou, del Garage hermétique (les aventures del mayor Gruber), del ciclu d'Edena, de Little Nemo y del ciclu del Incal (con Alejandro Jodorowsky). Los sos universos tán esencialmente centraos sobre una ciencia-ficción fantasmagórica y delirante y una poesía teñía de metafísica.

Participó na escritura del dibuxu animáu les Maîtres du temps (René Laloux, 1981). Trabayó na concepción gráfica de dellos films como:

• el proyeutu d'adaptación de Dune (1975) por A. Jodorowsky, enxamás realizáu.
• Alien - L'octuva pasaxeru (1979) de Ridley Scott
• Tron (1982) de Steven Lisberger (producíu polos estudios Disney)
• Masters of the Universe (1987) de Gary Goddard
• Willow (1988) de Ron Howard
• Abyss (1989) de James Cameron
• Le Cinquième Élément de Luc Besson (1997)
• la so esbiya Arzach inspiró tola estética final del film Métal hurlant (1981).

Ye igualmente fundador del periódicu Métal hurlant.

Tamién ye l'autor d'una autobiografía: Giraud Moebius — Histoire de mon Double, éd. Numéro Un.

En 1999, ye presidente del xuráu de la primera edición del Festival de Très Court.

Cosa rara pa un autor de la escuela franco-belxicana, ye reconocíu al otru llau del Atlánticu pol so talentu, y ye una referencia gráfica pa la nueva xeneración d'autores de cómica, en parte gracies al so trabayu pa Silver Surfer, sobre'l que fizo una novela gráfica.

Del 1 de marzu de 2004 al 13 d'abril de 2005 tuvo llugar en París la esposición Miyazaki-Moebius, esponiendo en paralelo los trabayos de Jean Giraud y de Hayao Miyazaki, conocíu realizador de películes d'animación xaponeses del studio Ghibli, como Mon voisin Totoro o Mononoke Hime.

• Contes de terreurs de Robert Bloch (Opta n°12, 1974)