Samuel Morse

 

Samuel Morse nació en Charlestown, un vecinderu del área urbana de Boston. Yera'l primer fíu del xeógrafu y pregueru Jedidiah Morse (1761-1826) y de Elizabeth Ann Finley Breese (1766-1828).^[8] Dio entamu a los sos estudios na Phillips Academy d'Andover, d'onde pasó al Yale College, formándose en filosofía relixosa, matemática y veterinaria equina. Y tamién estudió lletricidá con Benjamin Silliman y Jeremiah Day. Caltúvose financieramente cola pintura. En 1810, graduar con honores Phi Beta Kappa.^[9]

Nos sos años d'estudiante afayó la so vocación pola pintura y decidió dedicase a ella, pero tamién-y atraíen los recién descubrimientos y esperimentos al respective de la lletricidá. Por una temporada, trabayó en Boston pa un editor y darréu viaxó a Inglaterra pa estudiar dibuxu en Londres, y pasó a ser un reconocíu pintor d'escenes históriques, que'l so cuadro más célebre ye la semeya de La Fayette (1825). De regresu a Nueva York, convirtiérase unu de los retratistes más importantes del país, y formaba parte de los grupos intelectuales más distinguíos. En 1826 foi unu de los fundadores y primer presidente de l'Academia Nacional de Dibuxu.

A los 27 años conoció a Lucrecia Walker, una bella y culta moza de la que se namoró. La pareya casóse y tuvieron cuatro fíos, pero siete años dempués al poco de nacer el cuartu, la so muyer morrió, dexando desconsoláu al inventor. A pesar de ser un xeniu, nun llegó a ganar enforma dineru como pintor y mientres esos años malvivía colos sos escasos ingresos. N'ocasiones, llegaba a pasar díes ensin comer, no qu'esperaba'l pagu por dalgún cuadru o lleición de pintura.

Samuel Finley Breese Morse casaríase darréu en segundes nupcias.

 

El so latente interés polos asuntos de la lletricidá concretar mientres el regresu d'un viaxe per Europa, qu'entamó tres la muerte de Lucrecia. Cuando estudió en Yale aprendiera que si s'atayaba un circuitu vía un reblaneda y asocedióse-y qu'eses interrupciones podíen llegar a usase como un mediu de comunicación. Esta posibilidá encegoló-y.

Al llegar a tierra d'aquel viaxe en 1832 yá diseñara un incipiente telégrafu y empezaba a desenvolver la idea d'un sistema telegráficu d'alambres con un electromagneto incorporáu. El 6 de xineru de 1833, Morse realiza la so primer demostración pública del so telégrafu.

A la edá de cuarenta y un años, internar na xera de construyir un telégrafu práuticu y espertar l'interés del públicu y del gobiernu nel aparatu pa depués ponelo en marcha. En 1835 apaeció'l primer modelu telegráficu que desenvolvió Morse. Dos años más tarde abandonó la pintura pa dedicase dafechu a los sos esperimentos, lo qu'escurecería los sos méritos como pintor.

Morse foi un líder nel movimientu anticatolicismu nos Estaos Xuníos y antiinmigrante de mediaos del sieglu 19. En 1836, postulóse infructuosamente como alcalde de Nueva York pol partíu Nativista, recibiendo namái 1496 votos. Morse trabayó pa xunir a los protestantes contra les instituciones católiques (incluyíes les escueles), y quería prohibir la participación de los católicos de los cargos públicos, amás de llindar la inmigración dende países católicos.^[10]

 

En 1838 perfeccionara yá'l so códigu de señales, qu'a base de puntos y rayes llegó a conocese y usase mundialmente como "Códigu Morse". Intentó enllantar llinies telegráfiques primero n'Estaos Xuníos y depués n'Europa pero ambos intentos fracasaron. A lo último Morse consiguió que'l Congresu del so país aprobara un proyeutu de llei p'apurrir 30.000 dólares asignaos a la construcción d'una llinia telegráfica de 60 km. Dellos meses dempués el proyeutu foi aprobáu, y la llinia estender a lo llargo de 37 milles ente Baltimore y Washington.^[11] Realizó una impresionante demostración el 1 de mayu de 1844, cuando les noticies de la nominación del Partíu Whig de Henry Clay pa Presidente, foi telegrafiada dende la so Convención en Baltimore al Capitoliu en Washington.^[11]

El 24 de mayu de 1844, Morse tresmitió'l mensaxe que se fadría tan famosu: "Que nos forxó Dios" (traducción lliteral)^[11] o tamién: "Lo que Dios creó" ("What hath God wrought", una cita bíblica, Númberos 23:23) dende la cámara de la corte suprema nel suétanu del Capitoliu en Washington, D.C. a Baltimore. A pesar de lo notable del so trabayu, Morse tuvo d'enfrentase a la oposición de supersticiosos que culpaben al so inventu de tolos males.^{[ensin referencies]} Amás, l'inventu taba siendo desenvueltu simultáneamente n'otros países y por otros científicos, polo que Morse se vio envolubráu en llargos pleitos pa llograr los derechos del so sistema. Estos derechos fuéron-y finalmente reconocíos en 1854 pola Corte Suprema de los Estaos Xuníos.

Col so inventu, Morse ganó una gran fortuna cola que mercó una estensa propiedá, y nos sos últimos años dedicar a faer obres filantrópiques, apurriendo sumes considerables a escueles como Vassar College y la Universidá de Yale amás d'otres asociaciones misioneres y de caridá.

Morse finó de neumonía el 2 d'abril de 1872, a los 80 años, xuntu cristhian david lopez na so casa del númberu 5 de la Cai 22 Oeste de Nueva York, y foi soterráu nel Campusantu de Green-Wood, en Brooklyn.^[12]

• Patente 1.647, Meyora na manera de comunicar información per mediu de señales pola aplicación del electromagnetismu, 20 de xunu 1840
• Patente 1.647 (Reedición #79), Meyora na manera de comunicar información per mediu de señales pola aplicación del electromagnetismu, 15 de xineru 1846
• Patente 1.647 (Reedición #117), Meyora de telégrafos electromagnéticos, 13 de xunu 1848
• Patente 1.647 (Reedición #118), Meyora de telégrafos electromagnéticos, 13 de xunu 1848
• Patente 3.316, Métodu d'introducción de cables en tubos metálicos, 5 d'ochobre 1843
• Patente 4.453, Meyora de telégrafos electromagnéticos, 11 d'abril 1846
• Patente 6.420, Meyora de los telégrafos llétricos, 1 de mayu 1849

• El códigu morse lleva'l nome del so inventor.
• El cráter llunar Morse lleva esti nome na so memoria.^[13]
• El asteroide (8672) Morse tamién conmemora'l so nome.^[14]

• Lletricidá
• Historia de la lletricidá
• Códigu Morse
• Telégrafu

• Reinhardt, Joachim, "Samuel F. B. Morse Archiváu 2010-02-13 en Wayback Machine (1791–1872) Congo, 1988".
• Mabee, Carleton, The American Leonardo: A Life of Samuel F.B. Morse (1943, reimpreso en 1969); William Kloss, Samuel F.B. Morse (1988); Paul J. Staiti, Samuel F.B. Morse (1989). Knopf, 1944) (Ganador del Premiu Pulitzer de biografía de 1944)
• Samuel F. B. Morse, Foreign Conspiracy Against the Liberties of the United States: The Numbers Under the Signature (Harvard University Press 1835,1855)
• Kenneth Silverman, Lightning Man – The Accursed Life of Samuel F.B. Morse (De Capo Press 2004)
• Paul J. Staiti, Samuel F. B. Morse (Cambridge 1989).
• Lauretta Dimmick, Mythic Proportion: Bertel Thorvaldsen's Influence in America, Thorvaldsen: l'ambiente, l'influsso, il mitu, ed. P. Kragelund & M. Nykjær, Roma 1991 (Analecta Romana Instituti Danici, Supplementum 18.), pp. 169–191
• Tom Standage, The Victorian Internet. Londres: Weidenfeld & Nicholson, 1998) pp. 21–40
• Prime, Life of S. F. B. Morse. New York, 1875
• Y. L. Morse (editor), el so fíu, Samuel Finley Breese Morse, his Letters and Journals'. Dos vols. Boston, 1914
• Swayne, Josephine Latham (1906). The Story of Concord Told by Concord Writers. Boston: Y.F. Worcester Press.
• Leading American Inventors, Henry Holt and Company, http://www.archive.org/details/leadingamericani00ilesrich 

•   Wikimedia Commons acueye conteníu multimedia sobre Samuel Morse.
• «Samuel Morse». en Find a Grave. (n'inglés)
• Obres de Samuel Morse nel Proyeutu Gutenberg
• Biografía de Samuel Morse Archiváu 2020-08-07 en Wayback Machine