NGC 1850
NGC 1850 ye un cúmulu estelar na constelación de Doráu. Dempués de 30 Doradus ye'l más brillosu de los cúmulos de la Gran Nube de Magallanes. Foi afayáu pol astrónomu James Dunlop en 1826.
NGC 1850 | ||
---|---|---|
Datos d'observación (Dómina J2000.0) | ||
Tipu | Cúmulu abiertu | |
Ascensión reuta | 05h 08m 45s | |
Declinación | -68° 45′ 42" | |
Distancia | 168.000 al | |
Magnitú aparente (V) | +9,0 | |
Tamañu aparente (V) | 3,4 minuto d'arcu | |
Constelación | Doráu | |
Carauterístiques físiques | ||
Magnitú absoluta (V) | - | |
Otres carauterístiques | Cúmulu atípicu | |
Otres designaciones | ||
ESO 056-SC070 / GC 1060 | ||
[editar datos en Wikidata] |
NGC 1850 ye un cúmulu atípicu, nun habiendo nada asemeyao na Vía Lláctea. Consideráu en principiu un cúmulu abiertu, la so distribución d'estrelles ye la d'un cúmulu globular. Sicasí, na nuesa galaxa nun esisten cúmulos globulares tan nuevos como NGC 1850.
Una inspeición detallada de NGC 1850 revela dos cúmulos. El cúmulu principal, conocíu como NGC 1850 A, tien una edá de 40-50 millones d'años. Embaxo, a la derecha del grupu principal d'estrelles, hai un grupu más pequeñu y entá más nuevu denomináu NGC 1850 B. Esti cúmulu ta formáu por estrelles d'apenes cuatro millones d'años, conteniendo estrelles T Tauri de masa pequeñu en procesu de formación.
La nebulosa d'emisión (N103B) acomuñada al cúmulu, como los restos de supernoves de la nuesa galaxa, atestigua la esistencia nel pasáu d'estrelles supermasivas de curtia vida qu'acabaron esplotando.