• Prenunciación:  ['bwæ.bo] (AFI)

• Etimolochía: D'o latín ovum, con o sennificato igual

Sustantivo masculín

buevo

1. Cuerpo ronchet de mida e dureza barianta, que produixen as femallas d'as aus e altros animals ta contener-be l'embrión e las sustanzias en chunto que l'alimentan á mientras d'a incubazión.
2. bulgarismo: Testiclo de l'ombre. Collón
3. En biolochía: Ovulo u ovozito segundario d'os animals.
4. En biolochía: Zigoto, embrión de fase unizelular feito dimpués de fecundar-se l'anterior.

• Güebo
• Buebo
• Ou, en benasqués
• Uevo