Benedikt VIII.

Dr Benedikt VIII. isch as Suhn vum Grof un chaiserlige Admiral Gregor vu Tusculum us em Gschlächt vu dr Tuskulaner uf d Wält chuu, wu um die Zyt z Rom vyl Macht ghaa het. Dr speter Papscht isch e brutale un begabte Seldnerfierer (Condottiere). Dr Papscht Silvester II. het en anne 1001 zum Kardinalbischof vu Porto ernännt. Är isch wie sy Brueder noo ihm un au dr Näffe vu dr beede druf as Laie zum Papscht ghobe wore. No syre Wahl het dr Papscht Benedikt dr Grofetitel vu Tusculum, wun er vu sym Vater gerbt ghaa het, an sy Brueder Alberich ibergee. Är het zum sy Macht feschtige där Brueder un sy andere Brueder Romanus vu Tusculum zue Konsul un Herzeg vu Rom gmacht.

Zerscht het si dr Benedikt mit em Gegepapscht Gregor VI. us dr Familie Crescentier, wu bis dert dominiert het, mieße ussenandersetze, drotz ass die mit dr Grofe vu Tusculum verwandt gsii sin. Dr Benedikt het s aber schnäll gschafft, dr Gegepapscht bim Chenig Heinrich II. uuszmanövriere. Är het dr Chenig Heinrich II. un däm sy Frau Kunigunde schließli am 14. Februar 1014 zue Chaiser un Chaiseri gchrent.

Derno het dr Papscht Benedikt dr Chilchestaat konsolidiert. Anne 1016 het s Heer, wu är ufgstellt ghaa het, di nordafrikanische Sarazene, wu jetz au Oberitalie verwieschtet hän, bi Luni gschlaa. Wu sälli Sardinie bsetzt hän, het si dr Benedikt mit dr Seemächt Genua un Pisa verbindet un mit syre nei böute Flotte un dr Unterstitzig vu syne Bindnispartner d Sarazene vu dr Insle verdribe. Sardinie isch derno Pisa zum Lääche ibergee wore. En andere Fäldzug gege d Byzantiner z Siditalie isch aber erfolglos blibe. 1020 het er dr Chaiser z Bamberg ufgsuecht un bat um Hilf gege d Expansion vu dr Byzantiner z Siditalie bäte, wu syter anne 1017 d Normanne as neii bolitischiu Chraft ufdrätte sin. S Konzil vu Pavia, wu dr Papscht un dr Chaiser zäme 1022 z Pavia abghalte hän, het Dekret fir d Chilchereform bschlosse: Zem Baschpel isch zum d Zölibatspflicht verscherfe d Prieschtereh verbote wore un Chinder vu Kleriker zue Uufreie („Chilchesklave“) erklert wore.^[2] Zäme mit em Heinrich II. het er in verschidene Synode gege d Simony, also dr Chauf vu chilchlige Ämter, un fir dr Zölibat kämpft.

Uf d Zämenarbet mit däm Chaiser goht au zrugg, ass ändgiltig dr Zuesatz filioque ins Glaubebekänntnis ufgnuu woren isch: […] et in Spiritum Sanctum, Dominum et vivificantem, qui ex Patre Filioque procedit […] (un [mir glaube] an dr Hailig Gaischt, wu Herr isch un läbig macht, wu us em Vater un em Suhn firigoht […]).

In dr Johr 1017 un 1020 het dr Papscht z Rom Jude unter em Vorwurf chepfe oder verbränne loo, iri Blasphemi sei dr Uusleser fir e Orkan un e Ärdbidem gsii.

1020 het er z Dytschland d Stedt Fulda un Bamberg bsuecht un het z Bamberg d Thomaskapell un d St.-Stephans-Chilche yygweit.

Är isch am 9. April 1024 z Rom gstorbe. Sy Noofolger isch sy Brueder Romanus as Johannes XIX wore.

• Gerd Tellenbach: Benedetto VIII, papa. In: Alberto M. Ghisalberti (Hrsg.): Dizionario Biografico degli Italiani (DBI). Band 8 (Bellucci–Beregan), Istituto della Enciclopedia Italiana, Rom 1966 (italienisch).
• Gerd Tellenbach: Benedetto VIII. In: Enciclopedia dei Papi, Rom 2000.
• Rudolf Schieffer: Benedikt VIII. In: Lexikon des Mittelalters (LexMA). Band 1, Artemis & Winkler, Münche/Züri 1980, ISBN 3-7608-8901-8, Sp. 1859.
• Friedrich Wilhelm Bautz: Benedikt VIII. In: Biographisch-Bibliographisches Kirchenlexikon (BBKL). Band 1, Hamm 1975, Sp. 484.

  Commons: Benedikt VIII. – Sammlig vo Multimediadateie

• Teofilatto, In: Salvador Miranda: The Cardinals of the Holy Roman Church, online uf fiu.edu, Websyte vu dr Florida International University, abgruefen am 29. August 2018. (änglisch)

1. ↑ Eso Miranda, Tellenbach un Schieffer nänne kai Geburtsort.
2. ↑ August Franzen, Remigius Bäumer: Papstgeschichte, S. 143, Herder 1974, ISBN 3-451-01924-8

Dä Artikel basiert uff ere fräie Übersetzig vu dere Version vum Artikel „Benedikt_VIII.“ vu de dütsche Wikipedia. E Liste vu de Autore un Versione isch do z finde.