Anubis

Im Anubis si Name wird in dr Hieroglypheschrift     ( MdC Umschrift: jnpw ) gschriibe, wo mä as Anpu, Inpu oder eso liist, hüfig wird s letst Zeiche, dr sogenannt Determinativ wäggloo. Mänggisch schriibt me s mit emä Logogramm   . Dr Name isch zum erste Mol in de Pyramide Text us em Alte Riich erwähnt, won er mit em Begräbnis vom König z due het.[2]

Ein vo siine Titel isch Chenti-Amentiu, dr Erst vo dene im Weste (d. h. de Dote) gsi, noch em Alte Riich het mä im allgemeine im Osiris eso gsait.

Dr Anubis isch as ä Maa mit em Chopf vom enä Schakal, as Schakal odr än anders, hundähnligs Dier im allgemeine mit schwarzem Fäll dargstellt worde.

As Vater wird hüfig dr Osiris agä,^[3], as Mueter d Nephthys^[4] oder d Isis. In gwüsse Mythe stammt er vom Re, vom Seth^[5], vo dr Hesat^[6] odr dr Bastet^[7] ab

Dr Anubis isch dr Herr vo dr Bude (em Balsamierigsort) gsi und het d Balsamierig vo de Dote überwacht, denn het er sä as dr Füehrer vo de Seele an dr Ort gleitet, wo ihri Härze gwoge worde si, d Halle vo de Zwei Wohrheite, und d Wägig überwacht. Er het au d Nekropole bewacht und zsämme mit em Bline Horus die Dote beschützt, wo dört begrabe worde si,^[8] so wien er de siibe Geister Kesta, Hapi, Tuamutef, Qebhsenuf, Maa-atef, Cheribeqef and Heru-chenti-en-ariti befohle het dr Körper vom ermordete Osiris z bewache, wie s im Papyrus vom Ani verzelt wird.

Si wichdigsts Heiligtum isch in dr Nekropolis vo Memphis gsi, aber er het Tämpel in de Dotestedt vo alle wichtige Stedt gha.

• John Gwyn Griffiths, The Origins of Osiris and His Cult, Brill 1980
• Robert A. Armour, Gods and Myths of Ancient Egypt, American Univ in Cairo Press 2001
• Plutarch, Isis and Osiris, Loeb Classical Library, 1936
• E. A. Wallis Budge, The Egyptian Book of the Dead: The Papyrus of Ani

  Commons: Anubis – Sammlig vo Multimediadateie

• Anubis - Archaeowiki.org

1. ↑ Charles Russell Coulter, Patricia Turner, Encyclopedia of Ancient Deities, Mc Farland 2000, ISBN 0786403179, S.58
2. ↑ Richard H. Wilkinson, The complete gods and goddesses of ancient Egypt, Thames & Hudson, London 2003, S.188-190.
3. ↑ The Encyclopedia Americana, Grolier Incorporated 1988, S.84
4. ↑ W. Max Muller, Egyptian Mythology, Kessinger Publishing 2004, p.117
5. ↑ Lewis Spence, Ancient Egyptian Myths and Legends, Courier Dover Publications 1990, S.99
6. ↑ James Stevens Curl, The Egyptian Revival: Ancient Egypt as the Inspiration for Design Motifs in the West,Routledge 2005, S.440
7. ↑ Aayko Eyma ed., A Delta-Man in Yebu: Occasional Volume of the Egyptologists' Electronic Forum No. 1, Universal-Publishers.com 2003, S.219
8. ↑ Papyrus vom Nebseni, British Museum No. 9900, Blatt 14, ll. 16ff.