Knie

Die knie is 'n gewrig in die vorm van 'n skarnierverbinding in die menslike been wat die skeenbeen en kuitbeen (die bene van die onderbeen) met die dybeen (die been van die bobeen) verbind. Hierdie verbinding word aan die voorkant deur die knieskyf (patella) beskerm.

Vanuit hierdie gewrig word die been deur aanspanning (ekstensie) van die bobeenspiere, die verhoofdige dybeenspier oftewel Musculus quadriceps femoris (quadriceps) gestrek, en deur aanspanning (fleksie) van die spiere aan die agtersy van die bobeen oftewel hamstrings of Musculus biceps femoris (biceps femoris — femur, Latyns vir dybeen) gebuig.

Ook word gereeld met die knie die gebied van die been bedoel wat hierdie verbinding insluit en steun, dus ook die omliggende weefsel. Die bewegings van die knie verloop soepel deur middel van kraakbeen. Die dun, elastiese weefsel, kraakbeen, beskerm die beenmateriaal en sorg dat die gewrigsvlakke gemaklik oor mekaar kan gly. Daar kan twee soorte gewrigskraakbeen in die knie onderskei word, naamlik fibreuse kraakbeen (meniskus) en hialiene kraakbeen.

Die voor-terugwaartse stabiliteit in die kniegewrig word veral deur kruislingse bande (die kruisligamente) bereik wat die bo- en onderbeen verbind. Die sywaartse stabiliteit word deur die kollaterale bande gewaarborg. 'n Soepel skarnier van bobeen ten opsigte van die onderbeen word bereik deurdat die knie in 'n kapsel omvat is, asook deur die aanwesigheid van kraakbeenskywe tussen die skarnierende beendele (die meniski).

Die kraakbeen slyt met die jare, maar ook deur belasting. Kraakbeen besit slegs 'n geringe vermoë om homself te herstel, aangesien daar geen bloedvate in hierdie weefsel is wat vir stofwisseling sorg nie. Ná beskadiging, sal 'n groot deel van die herstelweefsel as fibreuse kraakbeen ontstaan. Fibreuse kraakbeen is van minder gehalte as die hialiene kraakbeen. Hierdeur sal na verloop van tyd opnuut skeurtjies en barste in die kraakbeen ontstaan.

By gewerwelde diere word met die knie 'n analoë verbinding of deel van die been bedoel.