Prins Patrickeiland

Prins Patrickeiland Inheemse naam: Prince Patrick Island
Nasa-satellietbeeld van die Prins Patrickeiland
Geografie
Ligging	Noord-Kanada, Arktiese Oseaan
Koördinate	76°45′N 119°30′W / 76.750°N 119.500°W / 76.750; -119.500
Argipel	Koningin-Elizabeth-eilande (Kanadese Arktiese Argipel)
Oppervlakte	15 848 vk km
Administrasie
Kanada
Gebied	Noordwestelike gebiede
Demografie
Bevolking	0
Die wêreld se 55ste grootste eiland en die 14de grootste eiland van Kanada

Prins Patrickeiland (Engels: Prince Patrick Island), die wêreld se 55ste grootste eiland en die 14de grootste eiland van Kanada, beslaan 'n oppervlakte van 15 848 km². Die eiland is in die noorde van Kanada in die Arktiese Oseaan geleë en maak deel uit van die Noordwestelike gebiede. Prins-Patrick-eiland behoort tot die Koningin-Elizabeth-eilande, 'n subgroep van die Kanadese Arktiese Argipel, met Melville-eiland in die suidooste en Banks-eiland in die suide. Dit grens in die weste aan die Beaufortsee en in die suide aan die McClure-straat. Die eiland is in 1853 deur George Frederick Mecham (1828–1858) en Francis Leopold McClintock (1819–1907) onafhanklik van mekaar ontdek en verken. Die eiland is onbewoon en genoem na Prins Arthur William Patrick (1850–1942), wat tussen 1911 en 1916 as Kanadese goewerneur-generaal gedien het.

Prins Patrickeiland is die mees westelike van die Koningin Elizabeth-eilande in die Noordwes-gebiede van Kanada, noordwes van Melville-eiland. Die eiland se oppervlakte is die 55ste grootste eiland ter wêreld en Kanada se 14de grootste eiland.

Dit is histories die hele jaar ysgebonde, wat dit een van die mins toeganklike dele van Kanada maak. Geleë by die ingang van die M'Clure Strait is Prins Patrickeiland onbewoon.

Die eerste bekende waarneming van die eiland was in 1853 deur die Ierse vlootoffisier George Mecham, toe dit deur hom en sy mede-Ierse ontdekkingsreisiger Francis Leopold McClintock in die lente van daardie jaar tydens die Edward Belcher ekspedisie verken is. Veel later is dit vernoem na prins Arthur William Patrick, hertog van Connaught, wat van 1911 tot 1916 goewerneur-generaal van Kanada was.

Die eiland styg tot slegs sowat 279 m bo seespieël en die gebied is seismies aktief.

'n High Arctic Weather Station ("HAWS") en gepaardgaande landingstrook, genaamd Mold Bay, is in 1948 geopen as deel van 'n gesamentlike Kanadees-Amerikaanse militêre poging om 'n weerstasienetwerk daar te ondersteun. Gereelde weerwaarnemings het op 14 Mei 1948 begin. Dit het 'n tydelike personeel van tussen 10 en 40 mense gehad. Personeelgrootte het gewoonlik gedurende somermaande toegeneem, wanneer die stasie vanuit die suide hervoorsien is.

Gedurende Amerikaanse Nasionale se tydperk van deelname was die terrein bekend as 'n Joint Arctic Weather Station ("JAWS"). Uitvoerende beamptes het afgewissel tussen Kanadese en hul Amerikaanse eweknieë. Amerikaanse deelname het in 1972 geëindig. Die stasie is in 1997 gesluit as gevolg van begrotingsbesnoeiings. Dit is vervang met 'n outomatiese weerstasie op 'n nuwe plek op die landingstrook, afdraand van die sentrale geboue en sterrewag. Die laaste bemande weerwaarnemings is op 31 Maart 1997 geneem, wat die deurlopende weerrekord van 1948–1997 beëindig het.

Die geboue staan ​​steeds, maar vanaf 2017 het die meeste tot 'n onherstelbare toestand agteruitgegaan. Die stasie het die enigste bekende langtermyn menslike nedersetting van die Eiland verteenwoordig.

Mould Bay het 'n poolklimaat met koel, afwisselende somers en lang, erge koue winters. September is die sneeurykste maand van die jaar, met gemiddeld 18,5 cm sneeuval.

Prins Patrickeiland is die omgewing vir 'n fiksiewerk, die roman The Lost Ones (1961) deur Ian Cameron. Dit is verfilm as die Walt Disney-rolprent The Island at the Top of the World in 1974. Die roman vertel van 'n verlore kolonie Wikings wat in 'n verlore vallei op die eiland woon, wat, danksy die vulkane op die eiland, warm en bewoonbaar is.^{[1][2][3][4][5][6][7][8][9]}

• Frebold, Hans. Fauna, Age and Correlation of the Jurassic Rocks of Prince Patrick Island. Ottawa: E. Cloutier, Queen's printer, 1957.
• Harrison, J. C., and T. A. Brent. Basins and fold belts of Prince Patrick Island and adjacent areas, Canadian Arctic Islands. [Ottawa]: Geological Survey of Canada, 2005. ISBN 0-660-19008-7
• Miller, F. L. Peary Caribou and Muskoxen on Prince Patrick Island, Eglinton Island, and Emerald Isle, Northwest Territories, July 1986. [Edmonton]: Canadian Wildlife Service, 1987. ISBN 0-662-15652-8
• Pissart, A. The Pingos of Prince Patrick Island (760N - 1200W). Ottawa: National Research Council of Canada, 1970.
• Tedrow, John C. F., P. F. Bruggemann, and Grant Fontain Walton. Soils of Prince Patrick Island. Research paper (Arctic Institute of North America), no. 44. Washington: Arctic Institute of North America, 1968.

• Wikimedia Commons het meer media in die kategorie Prins Patrickeiland.
• (en) "Prince Patrick Island". Encyclopædia Britannica. Besoek op 10 Mei 2020.
• (en) "Prince Patrick Island". The Canadian Encyclopedia. Besoek op 10 Mei 2020.