Prudens van Duyse

Prudentius van Duyse of Prudens van Duyse (17 September 1804, Dendermonde - 13 November 1859, Gent) was 'n Vlaamse skrywer. Hy begin sy loopbaan as klerk van 'n notaris, maar studeer daarna regte aan die Universiteit van Gent waar hy in 1832 gradueer. In 1836 word hy argivaris van die stad Gent. Hy was die medestigter van die organisasie De tael is gansch het volk en was een van die pioniers van die Vlaamse beweging. Aan die begin van sy literêre loopbaan skryf hy sogenaamde "nasionale" poësie, maar sy eintlike debuut was met die gedig Lofdicht op de Nederlandsche taal wat hy in 1829 skryf. Hy publiseer sy beste gedigte in Het klaverblad (1848) en in Nazomer (1859).

Bibliografie

Dichtstuk over de heldenmoed der Vlamingen tegen de Fransschen betoond onder het bestuur van den graaf Guy van Dampière (1825)
Griekenland, lierzang. Waterloo, kantate (1826)
Lofdicht op de Nederlandsche tael (1829)
De wanorde en omwenteling op den Vlaemschen zangberg (1830)
Gedichten (1831)
De Gentsche waterbeul (1839)
Vaderlandsche poëzy (1840)
Anton Van Dyck, van De reis naar Italië (1841)
De spellingsoorlog (1842)
Godfried, of De godsdienst op het veld (1842)
Natalia (1842)
De zang van den Germaanschen slaaf (1848)
Het klaverblad. Romancen, legenden, sagen (1848)
Gedichtjes voor kinderen (1849)
Nieuwe kindergedichten (1849)
Verhandeling over den Nederlandschen dichtbouw (1854, 2 volumes)
Jacob Van Artevelde (1859)
Nagelaten gedichten (1882–1885)
Bloemlezing uit zijn dichtwerk (1942)

Sien ook

Vlaamse literatuur

Bronne

van Duyse (Nederlands)
Prudens van Duyse (Nederlands)