W stopniach ° wyrażona liczba ogniw w łańcuchu, w którym każda następna osoba jest dzieckiem, rodzicem lub małżonkiem poprzedniej; wersja pełna (przy opłaconym abonamenice) pokazuje wykres powiązania; w wersji darmowej kliknięcie prowadzi do strony o danej osobie.
- BARTMAŃSKI Oswald (ok. 1826-1887) polityk 3°
- GORCZYŃSKI Adam (1805-1876) poeta, pisarz, malarz 5°
- HALLER Józef (1783-1850) prezes senatu Wolnego Miasta Krakowa 6°
- TOROSIEWICZ Mikołaj (18441911) powstaniec styczniowy 6°
- HALLER Cezary Emil (1822-1915) ziemianin, działacz polityczny 6°
- TOROSIEWICZ Franciszek (18121873) poseł na Sejm Krajowy we Lwowie 7°
- TOROSIEWICZ Michał (18091869) powstaniec listopadowy, publicysta 7°
- HALLER Stanisław (1872-1940) generał dywizji 7°
- BAUM Józef von Appelshofen (1820-1883) poseł, społecznik 7°
- JAWORSKI Apolinary Jakub (1825-1904) polityk konserwatywny, minister dla Galicji 7°
- HALLER Cezary (1875-1919) oficer, działacz polityczny 7°
- KAMIENIECKI Jan (1785- po 1833) podpułkownik 8°
- KRZECZUNOWICZ Walerian (1790- ok. 1866) ziemianin, działacz galicyjski 8°
- TELESZYŃSKI Marian (1916 1985), kapitan służby zdrowia WP i AK 8°
- BARTSCH Józef (ok. 1720- po 1793) prezydent m. Krakowa 8°
- HALLER Józef Antoni (zm. 1785) kupiec 8°
- KRAIŃSKI Władysław (1841-1926) prawnik, poseł 8°
- GODLEWSKI Włodzimierz (1865-1932) adwokat 9°
- TOROSIEWICZ Emil (18281901) powstaniec styczniowy 9°
- HELCEL Antoni Zygmunt (1808-1870) prawnik, historyk, publicysta 9°
Uwagi
Bolesław Orłowski (red.), Polski wkład w przyrodoznawstwo i technikę. Słownik... (tom 1, str. 97): BARTMAŃSKI Tomasz Franciszek (1797-1880), inżynier aktywny na obczyźnie, uczestnik badań Afryki
Polski Słownik Biograficzny t. 1 str. 317: psb.783.5
Polski Słownik Biograficzny t. 1 str. 317: psb.784.1
Robert Bielecki, Słownik biograficzny oficerów powstania listopadowego: BARTMAŃSKI Tomasz Franciszek Ksawery - uczył się w szkołach pijarskich, 1812 wszedł do 4 p. Legii Nadwiślańskiej, ukończył korpus kadetów w Kaliszu. Wszedł 17.12.15 do art. na bombardiera, 1.5.16 podof. 4 klasy, 1.1.17 podof. 3 klasy, 1.9.17 podof. 2 klasy, 8.11.17 ppor. 2 komp. pozyc. art. p., 6.6.22 por. W powstaniu 21.3.31 kpt. 2 klasy, wycofał się z Dembińskim z Litwy do Warszawy, otrzymał dyplom „dobrze zasłużonego Ojczyźnie”, 25.8.31 kpt. 1 klasy, 24.9.31 ppłk, dowodził 2 kompanią pozycyjną art. p., 8.3.31 krzyż złoty nr 54, przeszedł 26.9.31 z Różyckim do Galicji. Internowany przez Austriaków na Morawach, przybył do Francji w początkach 1832 i należał do zakładu w Bourges, potem w Besançon, skąd przeszedł do Salins, a 6.33 do dep. Nièvre, zatrzymując się w La Charité. 1834 pracował przy budowie kanału, a 1835 w młynie w Gilbert. 9.35 przeniósł się do Moulins w dep. Allier. Złożywszy odpowiedni egzamin, został zatrudniony w administracji dróg i mostów. Pracował przy budowie dróg i mostów w Wandei, Bretanii i dep. Maine-et-Loire, a także przy budowie kolei, m. in. w Algierii i Marsylii. 1842 z polecenia rządu francuskiego brał udział w opracowaniu planu ufortyfikowania Aleksandrii, uczestniczył w wyprawie naukowej do Gór Księżycowych i źródeł Nilu. 1845 udał się do Hiszpanii, pracował jako inżynier przy budowie kolei z Madrytu do Aranjuezu. W latach czterdziestych należał w Algierii do Stronnictwa Wojskowego. 1851 otrzymał amnestię i wrócił do kraju. 1852 i 1854 na łamach „Biblioteki Warszawskiej” opisał swe przygody w Hiszpanii. Zm. 25.3.80 w Tadaniu w obw. złoczowskim w Galicji i tam został pochowany.
sw.564174 Robert Bielecki, Słownik biograficzny oficerów powstania listopadowego, Warszawa 1995-98
|
|