Ogen op Barazite

Het douchen – met het onderbroekje aan – liet nog even op zich wachten. De moegestreden Nacer Barazite ging na zijn wissel op de bank zitten om het einde van de wedstrijd tegen Ajax mee te maken. Ik had de voetballer van FC Utrecht overal op het veld zien zwerven. Hij speelde een geweldige wedstrijd.

Barazite is een scharnier.

Met handig wenden en keren moet hij op het middenveld zorgen dat de bal bij een spits terechtkomt. Optisch zou je hem die wendbaarheid niet geven. Barazite speelt met een hoge rug, alsof er een zak kolen op ligt. Maar zijn techniek is vloeiend, hij maakt scharen over de bal en passeert makkelijk.

Utrecht was veel minder aan de bal dan Ajax maar maakte meer indruk met zijn speelstijl. Ik zag modern voetbal: snel, geen gelummel, vlotte een-tweetjes, trucs en de wil om richting het vijandige doel te gaan.

Mijn ogen zochten zo vaak als het kon naar Barazite. Waar hing hij nu weer uit?

Barazite trekt de aandacht vanwege zijn lange, vormloze baard. In tegenstelling tot hipstermodellen hebben de schaar en de tondeuse geen schijn van kans. De baard van Barazite heeft geen model; hij doet er niets aan.

Barazite had niet altijd zo’n baard. Hij werd geboren in Arnhem, speelde met gladde kin bij Vitesse, Austria Wien, AS Monaco en ging pas de laatste jaren aan de baard vanwege vanwege zijn geloofsovertuiging; Barazite is moslim. Dat was ook de reden dat hij eind vorig jaar FOX-presentatrice Hélène Hendriks geen hand gaf.

Na zijn doelpunt tegen Ajax werd hij gewisseld. Op de bank moest hij toezien hoe de Amsterdammers een 2-0 achterstand op het allerlaatste moment ombogen tot een gelijkspel: 2-2. Door een strafschop waarvan scheidsrechter Makkelie achteraf toegaf dat hij hem niet had moeten geven.

Bestolen, zo voelde FC Utrecht zich.

Barazite verscheen na afloop voor de camera, in zijn bezwete voetbaltenue. Eén grassprietje plakte op zijn voorhoofd, in contrast met zijn zwarte beharing. Over de rotsfeer in de kleedkamer kwam hij tegen verslaggever Jan Joost van Gangelen met een mooie zin: „Kisten vliegen door de lucht, woorden vallen.”

Van Gangelen kreeg keurig een hand. Barazite vertrok naar de kleedkamer. Wat zou ik liever zien onder de douche: het schaamhaar van een blote Johan Derksen of Barazite met een sopbaard en een onderbroek aan?

Zo weergaloos als hij zondag speelde, gunde ik Barazite volgende week na de finale van de KNVB-beker zijn droom in een badruimte van de Kuip.

Niemand in de buurt, ook geen camera’s. Barazite met een grote grijns, piemeltjenaakt in het grote bad, alleen in het gezelschap van de beker.