tige
Sustantif
candjî| singulî | pluriyal |
|---|---|
| tige | tiges |
tige femrin
- (botanike) :
- (djenerå) buk, bodje, montant.
- (avou les foyes) scheuve.
- (souwêye, canadas) ranxhe, ranxhea, côton;
Loukîz a : «fane».
- (souwêye, poes) wara.
- (rubåbe) baston, côton.
- (surale) bordon, burtea.
- (cabus) ragosse, burton, strouk;
- (trawêye, fenaesses) fistou.
- (trawêye, ôtès plantes) : buzea, touwea.
- (tecnolodjeye) tidje, bresse.