côpeure
Etimolodjeye
candjîDo viebe « côper », avou l’ cawete « -eure ».
Sustantif
candjîcôpeure femrin
- plaece k’ on s’ a côpé, k’ a stî côpêye. Loukîz a : coixheure.
- i gn a ene côpeure divins li stofe — Motî Haust (fråze rifondowe).
- (mot d’ houyeu) côpaedje (boket del voenne la k’ on rsaetche li tcherbon, po poleur fé ene taeye).
Ortografeyes
candjîAprès 1900, foû rfondou (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :
E rfondou walon :
Ratournaedjes
candjîF. coupure.