Solea

Li solea u el solo u li slo^[1], c' est ene sitoele del Voye Sint-Djåke come ene ôte.

Si essegne, c' est «».

Po les vicantès sacwès del Tere, c' est leu loumire ki lût tote djoû. Et lzès restchåfer.

C' est pal loumire do solea ki les vetès plantes fabricnut leu-z amagnî, et poleur crexhe.

Nén merveye ki l' solea åye divnou on diè po sacwants civilizåcions. Come li diè Ra e l' Viye Edjipe. Il est adon sovint opôzé al Bele.

Li djoû d' 24 eures est pårti e deus sorlon ki l' solea lût ou nén.

Li djoû å solea atake a solea levant et s' difene a slo djus.

Li levaedje et coûtchaedje do solea dinèt les cwate costés del Daegne :

• Levant: la k' i s' leve.
• Nonne: la k' il est å pus hôt.
• Coûtchant: la k' i s' coûtche.
• Bijhe: la k' i n' va måy.

On cåze sovint do solea, metans dins des tites di lives:

• Å solea des leus (Willy Bal, 1947)
• Disk' å solea (Jean Guillaume, 1947)
• D' ombe et d' solea" (Danielle Trempont, 1994)
• On djoû nûlêye, on djoû solea (Lucien Somme, 2001)
• L' anêye des cwate soleas (Lucien Somme, 2007)

Eto dins l' tite di tchansons:

• Set solos po Rathmès

• Fåve do Congo sol solea et l'lune (rascodowe pa Gaston Lucy) (so l' Aberteke)

1. ↑ Po tos les accints deus mots, et li spotchaedje di s(o)lo, loukîz l' ALW 1 notule 92.

I gn a so les cmons Wikipedia des imådjes ou fitchîs son a vey avou li slo .