[go: up one dir, main page]

Aller au contenu

greter

Èn årtike di Wiccionaire.
Loukîz eto : grètér.

Prononçaedje

[candjî]

Viebe

[candjî]
Djin et tins Codjowa
Cåzant Ind. pr. (dji, dj’) grete
Atôtchî(s) Ind. pr. (vos, vs) gretez
Cåzants Ind. pr. (nos, ns) gretans
Rwaitants Ind. pr., nam. (i/il, ele/elle) gretnut
Cåzant Ind. fut. (dji, dj’) gretrè
Cåzant D.I.E. (dji, dj’) gretéve
Cåzant Suddj. pr. (ki dji, dj’) grete
pårt. erirece (dj’ a, vos av) greté
Ôtes codjowaedjes sipepieus tåvlea

greter

  1. (viebe å coplemint) fé des ptitès schaveures avou ses grawes, avou ses ongues.
    • Li tchet m’ a greté.
  2. (v. sins coplemint) fé aler ses pates po foyî l’ tere.
    • Les poyes gretèt après des viers.
  3. (v. sins coplemint) (imådjreçmint) aveur målåjhey, bouter fer po-z ariver.
    • Puski t' as porshût t' sondje el plinne fleur di t' djonnesse,
      Puski, cwand il a stî foû, t' as dvou greter, trimer,
      Asteure des fis d' årdjint fjhèt des taetches so t' noere tiesse. Louis Lagauche, "L' inmant", (1947), A ‘n-ancyin payîsan, p. 152 (fråze rifondowe).
    • Les tchvås gretént, savoz, po rmonter l’ tiene. Brigitte Hosslet (fråze rifondowe).
    • Il ont dvou greter, da, po-z ariver wice k’ i sont.

Ratourneures

[candjî]
  1. çou ki vént d’ tchén bawe; çou ki vént d’ poye grete

Parintaedje

[candjî]

Mots d’ aplacaedje

[candjî]

Sinonimeyes (?)

[candjî]

Ortografeyes

[candjî]
Après 1900, foû rfondou (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :

Ratournaedjes

[candjî]
fé des ptitès schaveures avou ses grawes
aveur målåjhey, diveur bouter deur Loukîz a : trîmer