tal-qin

[a. - oʻqitish, oʻrgatish; oʻgitlash; aniq qilib tushuntirish; ,oʻqib, bilib oʻzlashtirib olish]

1 din. Diniy vaʼz, taʼlim. ◆ [Shum bola:] Biz avva,z xonaqohga ki-rib bordik. Qalandarboshi eshikdan.. talqin boshlab kirdi. Gʻ. Gʻulom, „Shum bola“ . ◆ Shuning uchun yolgʻiz ibodat, duo, talqinlar kifoya qilmaydi. Qatʼiy harakat kerak! Harakat! N. Safarov . Sharqtongi.

2 Mazmun, mohiyatini tushuntirish; sharx. ◆ Dilovarim, dalalarim, ehromlarim ol-tindan, Soʻz topolmam, baland turar taʼ-riflardan, talqindan. E. Oxunova, „Ikki okean osha“ . ◆ Rasuljon xayrlashib ketgandan keyin ham, uning talqinini har kim oʻzicha izohlab, uzoq bahslashib oʻtirishdi. J. Ab-dullaxonov, „Xonadon“ .

3 Obraz yoki musiqiy asarning oʻynov-chi, ijro etuvchi tomonidan yoritilishi, ijrosi. ◆ Majdiddin obrazi Obid Jalilov talqinida shu qadar salmoqli chiqqanki, usiz spektaklni tasavvur qilish qiyin. F. Joʻrayev, „Obid Jalilov“ .

Talqin qilmoq (yoki etmoq) 1) diniy vaʼz-nasihat qilmoq; 2) tushuntirmoq, izoh-lamoq, talqinini bermoq. ◆ Ammo, bari bir, suiqasdni har kim har xil talqin etardi. Mirmuhsin, „Meʼmor“ . ◆ Demak, u Shokir akaga taqlid qilishdan qochib, rolni oʻzicha talqin etgan. M. Xayrullayev, „Koʻngil“ .

4 mus. Shashmaqomda asosiy kuyning mustaqil qismi. ◆ Talqini bayot. Talqini novo. hi ◆ Sozanda bir juft nagʻma chalib, talqinga oʻtdi. Hofiz yigit.. ovozi shirali, yuraklarni sel qilib, tinglovchilarni yerga qaratib qoʻyardi. S. Siyoyev, „Avaz“ .

5 shv. Qoʻshiq, ashula. ◆ Erta sahar tushar tongning salqini, Paxtazorda xotin-qizlar talqini. "Qoʻshiqlar" .

ТАЛҚИН. Oʻzbek tilining izohli lugʻati (2022) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.