[go: up one dir, main page]
Эчтәлеккә күчү

HD96919

Wikipedia — ирекле энциклопедия проектыннан ([http://tt.wikipedia.org.ttcysuttlart1999.aylandirow.tmf.org.ru/wiki/HD96919 latin yazuında])
HD96919
Каталог коды IRAS 11065-6140[1], 2MASS J11083400-6156498[1], SAO 251286[1], GSC 08962-02640[1], HD 96919[1], HIP 54461[1], HR 4338[1], CEL 3824[1], CPC 20.1 3080[1], FK5 2891[1], GC 15331[1], GCRV 6856[1], HIC 54461[1], N30 2624[1], PLX 2596[1], PLX 2596.00[1], PPM 358516[1], ROT 1661[1], SACS 242[1], TD1 15416[1], TYC 8962-2640-1[1], UBV 10182[1], V371 Car[1], uvby98 100096919[1], WEB 9833[1], Gaia DR2 5337105105696383360[1], z² Car, Gaia DR3 5337105105696383360[1], LLNS 4103[1], TIC 466911307[1], UBV M 16833[1], ALS 15076[1] һәм Renson 27980[1]
Йолдызлык Кил йолдызлыгы[d]
Скорость вращения звезды 60 km/s
Параллакс 0,3851 ± 0,07 миллисекунда дуги[2]
Склонение собственного движения 1,9 ± 0,075 миллиарксекунд в год[2]
Прямое восхождение собственного движения −6,48 ± 0,084 миллиарксекунд в год[2]
Радиаль тизлек −22,4 ± 2,8 km/s[3]
Тип переменной звезды α Лебедя[d][4][1]
Спектраль сыйныф B9.5Ia[5]
Күренмә йолдызча зурлык 5,19[6]
Радиюс 141 солнечный радиус
Чор J2000.0[d][7][1]
Туры калкулык 167,14165761612 °[2]
Авышлык −61,94717569912 °[2]

HD96919 — Кил йолдызлыгы[d]нда урнашкан B9.5Ia[5] спектраль класслы химик пекуляр йолдыз, күренмә йолдызча зурлыгы 5,19[6] тәшкил итә.

Шул ук спектраль класслы гадәти йолдызлардан спектрдагы мөһим үзенчәлекләре белән аерылып тора.[8] Әлеге химик пекуляр йолдыз баш эзлеклелек янучы йолдызлары арасында урнашкан.[9][10]

Гадәттә, баш эзлеклелек кайнар йолдызларында күзәтелә торган өслекнең аерым составы йолдыз барлыкка килгәннән соңгы процесслардан гыйбарәт дип санала.[11] Бу процесслар кайбер элементларны, аерым алганда, He, N һәм O, атмосфераның түбән катламнарында утырырга мәҗбүр итә, шул ук вакытта Mn, Sr, Y һәм Zr кебек башка элементлар эчтән тышка таба очалар, нәтиҗәдә, спектраль үзенчәлекләр күзәтелә. Йолдызның үзәге һәм йолдызның төп составы нормаль химик катнашмаларга ия, моның шулай булуын йолдызны барлыкка китергән газ болытлары составы чагылдыра.[12] Мондый диффузия һәм левитация, ягъни каты яки сыек таяныч өслегенә кагылмыйча, киңлектә очып гравитацияне җиңү барсын[13] һәм барлыкка килгән катламнар кагылгысыз булып калсын өчен, йолдыз атмосферасы конвекция өчен шактый тотрыклы булырга тиеш. Мондый тотрыклылыкны барлыкка китерә торган механизм булып гадәти булмаган зур магнит кыры тора, һәм ул, гадәттә, әлеге типтагы йолдызларда күзәтелә.[14]

Искәрмәләр

[үзгәртү | вики-текстны үзгәртү]
  1. ↑ 1,00 1,01 1,02 1,03 1,04 1,05 1,06 1,07 1,08 1,09 1,10 1,11 1,12 1,13 1,14 1,15 1,16 1,17 1,18 1,19 1,20 1,21 1,22 1,23 1,24 1,25 1,26 1,27 1,28 1,29 1,30 1,31 1,32 1,33 z02 Car SIMBAD Astronomical Database
  2. ↑ 2,0 2,1 2,2 2,3 2,4 Gaia Early Data Release 3 / Data Processing and Analysis Consortium, European Space Agency — 2020.
  3. ↑ Gontcharov G. A. Pulkovo Compilation of Radial Velocities for 35 495 Hipparcos stars in a common system // Ast. Lett. / R. Sunyaev — Nauka, Springer Science+Business Media, 2006. — ISSN 1063-7737; 1562-6873; 0320-0108; 0360-0327 — doi:10.1134/S1063773706110065 — arXiv:1606.08053
  4. ↑ Samus N. N., Durlevich O. V., et al. General Catalogue of Variable Stars (Samus+ 2007-2011) — 2009.
  5. ↑ 5,0 5,1 Houk N. Catalogue of two dimentional spectral types for the HD stars, Vol. 1 — 1975.
  6. ↑ 6,0 6,1 Ducati, J. R. Catalogue of Stellar Photometry in Johnson's 11-color system — 2002.
  7. ↑ Gaia Data Release 2 / Data Processing and Analysis Consortium, European Space Agency — 2018.
  8. ↑ Michaud, G. Astrophysical Journal, vol 160, p 641, 1970(ингл.)
  9. ↑ Preston, George. Annual Review of Astronomy and Astrophysics, vol 12, p 257, 1974.
  10. ↑ Д. А. Франк-Каменецкий, А. В. Тутуков. Звезды.
  11. ↑ Michaud, Georges (1970). Diffusion Processes in Peculiar a Stars. Astrophysical Journal. 160: 641.
  12. ↑ Preston, G. W (1974). The chemically peculiar stars of the upper main sequence. Annual Review of Astronomy and Astrophysics. 12: 257–277.
  13. ↑ E. H. Brandt. Levitation in Physics. Science 243, 349 (1989).
  14. ↑ Kochukhov, O; Bagnulo, S (2006). Evolutionary state of magnetic chemically peculiar stars. Astronomy & Astrophysics. 450 (2): 763.

Әдәбият

[үзгәртү | вики-текстны үзгәртү]
  • Renson P., Manfroid J., General catalogue of Ap, HgMn and Am stars, 2009, A&A...498..961(ингл.)
  • Bychkov, V. D; Bychkova, L. V; Madej, J (2009). Catalogue of averaged stellar effective magnetic fields - II. Re-discussion of chemically peculiar a and B stars. Monthly Notices of the Royal Astronomical Society. 394 (3): 1338.(ингл.)
  • McClure, R. D (1985). The carbon and related stars. Journal of the Royal Astronomical Society of Canada. 79: 277(ингл.)
  • Gomez, A. E; Luri, X; Grenier, S; Figueras, F; North, P; Royer, F; Torra, J; Mennessier, M. O (1998). The HR-diagram from HIPPARCOS data. Absolute magnitudes and kinematics of BP - AP stars. Astronomy and Astrophysics. 336: 953.(ингл.)

Шулай ук карагыз

[үзгәртү | вики-текстны үзгәртү]


Сатурн
 Бу — астрономия буенча мәкалә төпчеге.
Сез мәкаләне үзгәртеп һәм мәгълүмат өстәп, Википедия проектына ярдәм итә аласыз.
Чыганак — https://tt.wikipedia.org/w/index.php?title=HD96919&oldid=2928679