neşe

neşe (belirtme hâli neşeyi, çoğulu neşeler)

[1] mutlu olmaktan doğan ve dışa vurulan sevinç, şetaret

[2] hafif sarhoşluk, çakırkeyif olma

Heceleme: ne‧şe

[1] şetaret

[1] Zaferin bütün neşesi bu ihtiyarda idi. - F. R. Atay

[1] neşece, neşeci, neşecik, neşeli, neşesiz, neşeyken, neşeyle, neşeyse

Arapça نَشْوِةٌ‎ (neʃve(tun))

• Türk Dil Kurumu: "neşe"

neşe

[1] neşe, zevk

• Atacanov, Ata (1922). Türkmendolu Yir Sözlüğü.