muamele

[mua:mele]

Arapça

muamele (belirtme hâli muameleyi, çoğulu muameleler)

1. (etik) davranış

   Bana karşı olan muamelesini beğenmedim.

2. yol, yöntem

   Bu adam muamele bilmiyor.

3. işlem

   Onlar gündelik muamelelere başlayınca da benim ağzım açık kaldı. - R. N. Güntekin

4. (kimya) işlem
5. (ticaret) alışveriş

   Borsada bugün muamele olmadı.

• Türk Dil Kurumuna göre "muamele" maddesi