olma

Türkçe

Köken

Osmanlı Türkçesi اولم‎ sözcüğünden devralındı.

Söyleniş

(fiil): IPA^(anahtar): /ˈol.ma/
(isim): IPA^(anahtar): /ol.ˈma/
Heceleme: ol‧ma

Ad

olma (belirtme hâli olmayı, çoğulu olmalar) , sahiplik şekli olma -sı

olmak işi
zıt anlamlısı: olmama

Güllü'den olma Kemâl, 3 Mart 1971 doğumlu, Tunceli'nin Pülümür ilçesi Nazımlı köyünde oturur.

Çekimleme

olma adının çekimi

		tekil	çoğul
yalın		olma	olmalar
belirtme		olmayı	olmaları
yönelme		olmaya	olmalara
bulunma		olmada	olmalarda
ayrılma		olmadan	olmalardan
tamlayan		olmanın	olmaların
iyelik
		tekil	çoğul
1. tekil	yalın	olmam	olmalarım
	belirtme	olmamı	olmalarımı
	yönelme	olmama	olmalarıma
	bulunma	olmamda	olmalarımda
	ayrılma	olmamdan	olmalarımdan
	tamlayan	olmamın	olmalarımın
2. tekil	yalın	olman	olmaların
	belirtme	olmanı	olmalarını
	yönelme	olmana	olmalarına
	bulunma	olmanda	olmalarında
	ayrılma	olmandan	olmalarından
	tamlayan	olmanın	olmalarının
3. tekil	yalın	olması	olmaları
	belirtme	olmasını	olmalarını
	yönelme	olmasına	olmalarına
	bulunma	olmasında	olmalarında
	ayrılma	olmasından	olmalarından
	tamlayan	olmasının	olmalarının
1. çoğul	yalın	olmamız	olmalarımız
	belirtme	olmamızı	olmalarımızı
	yönelme	olmamıza	olmalarımıza
	bulunma	olmamızda	olmalarımızda
	ayrılma	olmamızdan	olmalarımızdan
	tamlayan	olmamızın	olmalarımızın
2. çoğul	yalın	olmanız	olmalarınız
	belirtme	olmanızı	olmalarınızı
	yönelme	olmanıza	olmalarınıza
	bulunma	olmanızda	olmalarınızda
	ayrılma	olmanızdan	olmalarınızdan
	tamlayan	olmanızın	olmalarınızın
3. çoğul	yalın	olması	olmaları
	belirtme	olmasını	olmalarını
	yönelme	olmasına	olmalarına
	bulunma	olmasında	olmalarında
	ayrılma	olmasından	olmalarından
	tamlayan	olmasının	olmalarının

Alt kavramlar

meydana gelme

Türetilmiş kavramlar

Benzer kelimeler

dolma, ölme

Çeviriler

meydana gelme

Almanca: Sein (de) n
Azerice: olma (az)
Fince: olemassa oleminen (fi), oleminen (fi), tapahtuminen (fi), tuleminen joksikin (fi)
İngilizce: being (en), existence (en)
İsveççe: vara (sv)
Kürtçe: bûn (ku)
Türkçe:
Eski Türkçe: bolgu‎ (otk) (bolgu)

Osmanlı Türkçesi: اولم‎ (ota)

Kaynakça

Türk Dil Kurumuna göre "olma" maddesi

Eylem

olma

olmak (eylem) sözcüğünün dilek-emir kipi basit ikinci tekil şahıs olumsuz çekimi
zıt anlamlısı: ol

"Ol!" dedi bir kere var oldu Cihan
"Olma!" derse, mahv olur ol dem hemân. — Süleyman Çelebi

Azerice

Söyleniş

Heceleme: ol‧ma

Ad

olma

olma

Özbekçe

Söyleniş

Heceleme: ol‧ma

Ad

olma

(ağaçlar, gülgiller, meyveler) elma

"https://tr.wiktionary.org/w/index.php?title=olma&oldid=4161972" sayfasından alınmıştır