[go: up one dir, main page]

Ayrıca bakınız: Han

Türkçe

değiştir

Söyleniş

değiştir

Köken 1

değiştir
Osmanlı Türkçesi خان(han) sözcüğünden devralındı. Nihâî [}köken]]i belirsizdir, daha fazla ayrıntı için Eski Türkçe 𐰴𐰍𐰣(qaɣan) girdisine bakınız. kağan ve hakan'nın ikizidir.

han (belirtme hâli hanı, çoğulu hanlar)

  1. Doğu ülkelerinde yerli beyler ve Kırım girayları için kullanılan unvan
  2. (monarşi) hakan, hükümdar, imparator
  3. (Osmanlılar, tarih) Osmanlı padişahlarının adlarının sonuna getirilen unvan.
Çekimleme
değiştir
Üst kavramlar
değiştir
Alt kavramlar
değiştir
Türetilmiş kavramlar
değiştir
Çeviriler
değiştir

Köken 2

değiştir
Osmanlı Türkçesi خان(han) sözcüğünden devralındı, Farsça خان(xân) sözcüğünden alınmıştır. hane ve -hane'nin ikizidir.

han (belirtme hâli hanı, çoğulu hanlar)

  1. (ekonomi, mimarlık) büyük şehirlerde serbest mesleklerde çalışanların oda veya daire tutup çalıştıkları birkaç katlı bina
  2. (ekonomi, mimarlık, turizm) yol üzerinde veya kasabalarda yolcuların konaklamalarına yarayan bina
Çekimleme
değiştir
Üst kavramlar
değiştir
Yan kavramlar
değiştir
Türetilmiş kavramlar
değiştir
Atasözleri
değiştir
Deyimler
değiştir
Çeviriler
değiştir

Kaynakça

değiştir
  • Aksoy, Ömer Asım (1995). Atasözleri ve Deyimler Sözlüğü 2 Deyimler Sözlüğü. İstanbul: İnkılâp Kitabevi. ISBN 975-10-0128-5.
  • Eyuboğlu, İsmet Zeki (1998). Türk Dilinin Etimoloji Sözlüğü. İstanbul: Sosyal Yayınlar. ISBN 975-738-472-2.
  • Tietze, Andreas (2002). Tarihi ve Etimolojik Türkiye Türkçesi Lugatı. İstanbul: Simurg Yayınevi. ISBN 975-7172-56-1.

Ek okumalar

değiştir

İsveççe

değiştir

Söyleniş

değiştir
  • Heceleme: han

han e

  1. (kişi adılı): o (erkek)
İsveççe kişi adılları
hâl adet 1. kişi 2. kişi 3. kişi
eril dişil nötr
yalın tekil jag du han hon det
çoğul vi ni de
belirtme/
yönelme
tekil mig,
mej
dig,
dej
honom henne den,
det
çoğul oss er,
eder
dem,
dom

Karaçay-Balkarca

değiştir
Düzenleme yapıldıktan sonra bu not silinmelidir.
  1. bey, han

Norveççe

değiştir

Söyleniş

değiştir
  • Heceleme: han

han e

  1. (kişi adılı): o
Norveççe (Bokmål) kişi adılları
Adet 1. kişi 2. kişi 3. kişi
eril dişil nötr
Tekil eg/jeg du han hon det
Çoğul vi ni de

Rohingya dili

değiştir

Söyleniş

değiştir
  • Heceleme: han

han

  1. (anatomi) kulak