baba

IPA^(anahtar): /bɑˈbɑ/, (çoğulu) /bɑbɑˈɫɑɾ/

Farsça

baba (belirtme hâli babayı, çoğulu babalar)

 

baba hakkında Türkçe Vikipedi'de ansiklopedik bilgi bulabilirsiniz.

 

 

1. (aile) çocuğun Dünya'ya gelmesinden etken olan erkek, peder, çocuğu olmuş erkek

   Babam eve şimdi geldi.

   Türk babanın ve Türk ananın çocuğu Türktür. - Anayasa

   Asya'daki babalarımızdan miras kalan millî şiirimizin manzum şekillerinde... - Y. K. Beyatlı

   ananın atanın (babanın) hakkı için yap.

2. (denizcilik) yanaşan gemileri bağlamak için rıhtıma konmuş dökme demir veya betondan silindir, iskele babası
3. tarikatlarda tekke büyüğü
4. (mecaz) silah kaçakçılığı, kara para aklama ve uyuşturucu madde ticareti gibi kirli ve gizli işler yapan çetenin başı
5. (mecaz) yaratıcı, kurucu kesi, mafya babası
6. (Bursa ağzı) kavşak
7. kazılarda çıkarılan toprağın miktarını hesaplayabilmek için yer yer bırakılan toprak dikme
8. çatı merteki
9. bir ülkeye veya bir topluluğa yararlı olmuş kişi

   Atatürk Türk milletinin babasıdır.

10. koruyucu, babalık duyguları ile dolu kişi
11. koruyucu, velinimet
12. saygı ifadesi olarak yaşlılara verilen unvan
13. zencilerde görülen saraya benzer hastalık

• ebeveyn

anne

Âdem baba, aile babası, ana baba, ana baba eline bakmak, ana baba kuzusu, baba adam, baba adı, baba boyunduruğu, baba bucağı, baba değil, baba evi, baba gibi, baba hindi, baba malı, baba mirası, baba nasihati, baba ocağı, baba olmak, baba sanlı, baba soyluluk, baba tatlısı, baba yadigârı, baba yurdu, babaanne, babadan babaya, babadan oğula, babaları üstünde olmak, babalı, babalık, babam sağ olsun, babamın adı Hıdır, elimden gelen budur, babana rahmet, babanın annesi, babası tutmak, babasına çekmek, babasına rahmet okumak, babasının çiftliği, babasının oğlu, babasının hayrına, babasının kızı, babasının oğlu, babasızlık, babayı yemek, dert babası, devlet baba. Gani Baba, Gül Baba, Haçkalı Baba, iskele babası, kayın baba, mafya babası, Mimi Baba, Noel baba, para babası, paşa baba, Somuncu Baba, Şam Baba, tırabzan babası, üvey baba

ağababa, babaanne, Babacan, babacan, babacı, babacık, babafingo, babalı, babam, babaevi, babası, babasılık, babasız, babasız, babasızlık, babayani, babayiğit, babayiğitçe, babayiğitlik, babayla, babaysa, ballıbaba, dedebaba, efendibaba

• Türk Dil Kurumuna göre "baba" maddesi

• Amca baba yarısı
• Baba ekmeği zindan ekmeği, koca ekmeği meydan ekmeği
• Baba koruk yer, oğlunun dişi kamaşır
• Baba malı tez tükenir, evlat gerek kazana
• Baba oğluna bir bağ bağışlamış, oğul babaya bir salkım üzüm vermemiş
• Babadan mal kalır, kemal kalmaz
• Babaya dayanma, karıya güvenme

baba

1. (primatlar, aile) bebek

baba

1. (aile) dede

1. ata
2. cid
3. peder
4. ebu
5. deve

baba

1. bir çeşit erikli kek

baba

1. (aile) baba

Latince baba

baba

1. saçma sapan söz
2. salya
3. sümük

baba

1. (aile) baba

baba

1. (aile) baba

baba d (çoğulu babe)

1. (aile) (Boşnak, Sırp, Hırvat ağzı) büyükanne, nine
2. haminne, yaşlı kadın

• lena

baba

1. çene

baba

1. (aile) dede

• KÚNOS, Dr. Ignaz (1902). Şeyh Süleyman Efendi, Çağatayca-Osmanlıca Sözlük. Budapeşte: Section Orientale de la Société Ethnographique Hongroise.

baba

1. (aile) dede (annenin babası)baba

baba

1. baba