Altıdan Sonra Tiyatro
Altıdan Sonra Tiyatro, 1999 yılında İstanbul'da kurulmuş özel tiyatro topluluğu.
| Altıdan Sonra Tiyatro | |
|---|---|
| Kuruluş | 1999 |
| Tür | Tiyatro topluluğu |
| Konum | |
| Resmî site | https://kumbaraci50.com/altidan-sonra-tiyatro |
Türkiye'de alternatif tiyatronun öncü topluluklarından birisidir.[1][2] İstanbul Teknik Üniversitesi'nde bir araya gelen topluluk üyeleri, üniversitesi tiyatrosu geleneğinden beslenerek çalışan tiyatrosuna evrilmiştir.[3] Akşam altıya kadar çalışan sonra tiyatro yapan ve gelirlerinin belirli bir bölümünü gruba aktararak oyun sahneleyen oyunculardan oluşan bir topluluk şeklinde kurulan tiyatro,[4] bu nedenle Altıdan Sonra Tiyatro adını aldı. Onuncu yılında İstanbul'da Kumbaracı50 sahnesini açtı. Sergilediği oyunlar çeşitli ödüllere layık görülmüştür.
Tarihçe
değiştirÜniversite öğrenimleri sırasında İTÜ Güzel Sanatlar Bölümü Tiyatro Topluluğu'nda görev almış grup üyelerinin mezuniyetleri sonrasında profesyonel bir yapı altında toplanması ile oluştu.[5][6] Kuruluş amacını "sanat ve bilimin ortasındaki köprüde, yaşadığı çağ ve topluma ileteceklerini sanatsal bir senteze dönüştürmek ve yazdığını özgün eserlerde, üyesi olduğu kuşağın gözüyle geleceği tiyatro eliyle biçimlendirmek" olarak belirleyen grup,[7] Arthur Miller'ın Satıcının Ölümü adlı oyunuyla tiyatro yaşamına başladı.
Altıdan Sonra Tiyatro, 15. Uluslararası İstanbul Tiyatro Festivali'ne Cyrano de Bergerac ile katıldı. 2006 yılında, Açık Radyo'da yayımlanan bir dizi radyo yayını hazırladı. Ayrıca 2011'de isveç Uluslararası Kalkınma ve İşbirliği Ajansı (SIDA)'nın desteklediği "İran'dan Sesler" radyo oyunları projesinin Türkiye ayağını yürüttü ve bu proje çerçevesinde 'İnsan haltları ve insan hakları' temasıyla hak ihlalleri üzerine kaleme alınmış gerçek oyunları radyo oyunu olarak sundu.[8] 2012'de Açık Radyo'da radyo oyunları ve radyoya uyarlanmış klasik metinlerini sunmaya devam etti.[9]
2007 yılının Subat ayında "Kapıların Dışında" adlı oyunu sergilemeye başlayan topluluk 2008 yılının Ocak ayında, Yiğit Sertdemir'in kaleme aldığı "444" adlı kara mizah türündeki oyunu sergiledi.
Altıdan Sonra Tiyatro, 2 Kasım 2009'da İstanbul Tünel'de farklı sanat disiplinleri için bir üretim ve gösteri alanı olarak tasarladığı, kendi sahnesi Kumbaracı50'yi açtı.
2009'un sonunda eski oyunları olan O.B.E.B ve Kapıların Dışında oyunlarını yeniden izleyiciyle buluşturarak kendi repertuvar tiyatrolarını oluşturdular. 2010 yılının Mart'ında Yiğit Sertdemir'in yazıp tasarladığı Fail-i Müşterek adlı oyunda yakın tarihte gerçekleşmiş önemli siyasi olayları sorgulayan, toplumsal şiddeti yeren ve çağdaş dönem insanının yaşamını eleştiren bir kara mizah örneğidir.[10] Bu oyunun ardından 2010 Uluslararası Tiyatro Festivali'nde Italio Calvino'nun İkiye Bölünen Vikont oyunundan uyarlamayla Yiğit Sertdemir'in yönettiği İkiye Bölünen (Vikont) oyununu sergiledi.
2012'de Alman Tiyatro Topluluğu Lokstoff! ile gerçekleştirdiği ortak yapımın pörmiyerini Stuttgart'ta gerçekleştirdi.[11]
2014 yılında Alman tiyatro topluluğu Theater an der Ruhr ile yaptığı ortak proje sonucu "Ekonomania1 adlı oyunu iki dilli (Türkçe, Almanca) olarak sergiledi. Oyunun prömiyeri 12 Kasım 2014'te Theater an der Ruhr'da gerçekleştirildi.[12]
Sergiledikleri oyunlar
değiştir
|
|
Radyo oyunlarıdeğiştir
|
Topluluk üyelerideğiştir
|
Ödülleri
değiştir
Gerçek Hayattan Alınmıştır, Yiğit Sertdemir
|
|
Kaynakça
değiştir- ^ "İstenmeyen Kaka Çocuklar". gercekgundem.com. Gercekgundem.com 21 Aralık 2015. 16 Kasım 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 15 Kasım 2016.
- ^ "Alternatif Tiyatrolar: Bizler 'öteki' olmaktan çok mutluyuz!". radikal.com.tr. Radikal gazetesi, 28 Mayıs 2014. 16 Kasım 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 15 Kasım 2016.
- ^ "Altıdan Sonra Tiyatro". Kubaraci50.com sitesi. 21 Ağustos 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 10 Şubat 2020.
- ^ "Yiğit Sertdemir: Tiyatroyu Şan Şöhret İçin Yapmıyoruz". mimesis-dergi.org/. Mimesis Dergi, 1 Aralık 2010. 16 Kasım 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 16 Kasım 2016.
- ^ "Nefes almak için tiyatroya gidin". Habertürk Gazetesi. haberturk.com. 27 Mart 2014. 15 Kasım 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 15 Kasım 2016.
- ^ ""Soytarım Lear"a kadar uzanan iki başarı öyküsü". T24. t24.com.tr. 19 Kasım 2014. 16 Kasım 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 15 Kasım 2016.
- ^ Akgül, Ozan Ömer. "Türkiye'de Kültür Politikaları ve Türkiye Tiyatrosu Üzerine Kısa Bir Deneme". dergipark.ulakbim.gov.tr. Medeniyet Sanat, İMÜ Sanat ve Tasarım Fakültesi Dergisi, Cilt:1, Sayı:2, 2015. 16 Kasım 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 16 Kasım 2016.
- ^ "'İran'dan Sesler' Radyo Oyunları ve Sahne Okumaları". Cumhuriyet gazetesi 24 Ekim 2011. 17 Kasım 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 16 Kasım 2016.
- ^ "Açık Radyo'dan radyo tiyatrosu". Milliyet gazetesi 1 Kasım 2012. 16 Kasım 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 16 Kasım 2016.
- ^ Özmen, Özlem. "Türkiye'de Politik Tiyatronun Gelişimi" (PDF). Ankara Üniversitesi Dil ve Tarih-Coğrafya Fakültesi Dergisi 55, 1 (2015). Erişim tarihi: 16 Kasım 2016.[ölü/kırık bağlantı]
- ^ "Altıdan Sonra Tiyatro Stuttgart'ta!". Haberlercom 1 Mayıs 2012. 16 Kasım 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 16 Kasım 2016.
- ^ "Bir Altıdan Sonra Tiyatro & Theater an der Ruhr ortak yapımı Ekonomania". 16 Kasım 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 16 Kasım 2016.
- ^ "'Sessizlik' Yeni Tiyatro'nun da en iyisi". Radikal Gazetesi. radikal.com.tr. 15 Mayıs 2013. 16 Kasım 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 15 Kasım 2016.
- ^ a b ""17. Afife Tiyatro Ödülleri" adayları belli oldu!". Milliyet Gazetesi. milliyet.com.tr. 15 Kasım 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 15 Kasım 2016.
- ^ "Altıdan Sonra Tiyatro: KATİLCİLİK". Şalom Gazetesi. salom.com.tr. 23 Ocak 2013. 16 Kasım 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 15 Kasım 2016.
- ^ "Sahnede geçen ömür". Milliyet Gazetesi. milliyet.com.tr. 6 Ekim 2015. 15 Kasım 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 15 Kasım 2016.
- ^ "5. Lions Tiyatro Ödülleri Sahiplerini Buldu". www.netyorum.com/. Netyorum.com 6 Mayıs 2005. 30 Ekim 2007 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 16 Kasım 2016.
- ^ "6. Lions Tiyatro Ödülleri'nde sonuçlar açıklandı". www.cumhuriyetarsivi.com. Cumhuriyet gazetesi, 25 Nisan 2006. 16 Kasım 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 16 Kasım 2016.
- ^ "33. Ulusal İsmet Küntay Tiyatro Ödülleri Açıklandı". www.tiyatrodunyasi.com/. Tiyatrodunyasi.com, 22 Haziran 2008. 16 Kasım 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 16 Kasım 2016.
- ^ "'Afife Tiyatro Ödülleri 2008', Sahiplerini Buldu". www.haberler.com/. Haberler.com sitesi, 22 Nisan 2008. 16 Kasım 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 16 Kasım 2016.
- ^ "XII. Direklerarası Seyirci Ödülleri verildi". www.istanbulgercegi.com. Istanbulgercegi.com sitesi, 30 Mayıs 2012. 16 Kasım 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 16 Kasım 2016.
- ^ "XII. Direklerarası Seyirci Ödülleri". 16 Kasım 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 15 Kasım 2016.
- ^ "Kazananlar". www.iksv.org. 1 Ekim 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 14 Nisan 2023.
Dış bağlantılar
değiştir- Altıdan Sonra Tiyatro Resmi Sitesi16 Şubat 2008 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. (Türkçe)
- Kumbaracı50 Resmi Sitesi 18 Kasım 2009 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. (Türkçe)