Verisign

Verisign 1995 yılında RSA Security sertifikasyon hizmetleri şirketinden ayrılarak kurulmuştur. Yeni şirket, RSA’nın elinde bulundurduğu anahtar şifreleme patentlerinin lisansını almış ve belli bir süreyle sınırlı rekabet etmeme anlaşması imzalamıştır. Yeni şirket, “Dijital Kimlik Doğrulaması hizmetleri ve ürünleriyle İnternet ve Elektronik Ticarette güven sağlamak” amacıyla yola çıkmış ve sertifika yetkilisi (CA) olarak hizmet vermiştir. 2010 yılında sertifika bölümünü Symantec’e satması öncesinde Verisign’ın, ordudan finans hizmetlerine ve perakende uygulamalara kadar işlettiği 3.000.000’dan fazla sertifikası bulunmaktaydı. Bu rakam çoğu insanın İnternet üzerinden alışveriş yaparken ya da güvenli giriş yapılan bir websiteyi ziyaret ederken küçük asma kilit simgesiyle tanıdığı Verisign’ı, en büyük şifreleme ve kimlik doğrulama sertifika yetkilisi yapmaktadır.

Verisign 2000 yılında İnternet Tahsisli Sayılar ve İsimler Kurumu (ICANN) ve Amerika Birleşik Devletleri Ticaret Bakanlığı ile yaptığı anlaşmalar kapsamında .com, .net ve .org gTLD’lerini işletmekte olan Network Network Solutions satın almıştır bünyesine kattı. Söz konusu Bu temel önemli kayıt faaliyetleri işlevleri, Verisign’ın şu anda en büyük ve en belirgin iş birimini oluşturan olan ad bölümünün temelini oluşturmuştu. Verisign 2003 yılında Network Solutions’ı satarak perakende alan adı kayıt şirketi faaliyetlerine son vermiş ve toptan alan adı kaydını temel iktisadi faaliyet odağı haline getirmiştir. Verisign Network Solutions^[4] perakende (etki alanı adı kayıt şirketi) işini 2003 yılında elden çıkardı, ancak etki alanı adı kaydı (toptan) işlevini temel İnternet adresleme işi olarak elinde tuttu.^[5]

Kimlik Doğrulama Hizmetinin Symantec’e Satışı 9 Ağustos 2010’da Symantec, Güvenli Giriş Katmanı (SSL) Sertifika Hizmetleri, Açık Anahtar Altyapısı (PKI) Hizmetleri, Verisign Güvenlik Hizmetleri, Verisign Kimlik Koruma (VIP) Hizmeti ve Verisign Japonya’nın çoğunluk hissesi de dahil olmak üzere şirketin kimlik doğrulama faaliyetlerini yaklaşık 1,28 milyar $ karşılığında satın almıştır.^[6]

Verisign, üst seviye alan adlarının işletilmesi ve İnternet altyapısından sorumlu Adlandırma Hizmetleri ile DdoS azaltımı ve yönetilen DNS ve ağ istihbaratından sorumlu Ağ İstihbaratı ve Kullanılabilirliği (NIA) Hizmetleri olmak üzere iki işletme yönetmektedir.

Verisign’ın ana işletmesi, adlandırma hizmetleri bölümüdür. Bu bölüm, İnternet’in en önemli iki üst seviye alan adı olan .com ve .net’in yetkili alan adı kaydı operatörü olarak hizmet vermektedir. Verisign aynı zamanda ülke kodlu üst seviye alan adları .cc (Cocos Adaları) ve .tv (Tuvalu) ile .name ve [[.gov üst seviye alan adlarının sözleşmeli kayıt yetkilisidir. Ek olarak Verisign, kâr amacı gütmeyen kuruluşların kayıt operatörü olan .edu ve .jobs üst seviye alan adlarının birincil teknik alt tedarikçisidir. Verisign söz konusu alan adlarının bölge dosyalarını muhafaza eder ve alan adlarını sunucularında barındırır. Kayıt operatörleri İnternet alanı adlarının “toptancı”ları ikenalan adı kayıt şirketleri, alan adı adresi kayıt ettiren müşteriler ile direkt olarak çalışan “perakendeci”leridir.

Verisign aynı zamanda A-M harfleri ile tanımlanan İnternet’ üzerindeki 13 “kök sunucu”nun ikisini (“A” ve “J”) yönetmektedir. Kök sunucular, tüm İnternet İletişimini destekleyen hiyerarşik Alan Adı Sistemi (Domain Name System)’nin en üstünü oluştururlar. Verisign küresel olarak tanınan kök bölge dosyasını da oluşturmaktadır ve ICANN tarafından istendiğinde ve ABD Ticaret Bakanlığı tarafından onaylandığında bu dosyadaki değişiklikleri uygulamakla yükümlüdür. Kök bölgeye yapılan değişiklikler esasen A kök sunucusu tarafından dağıtılır, ancak söz konusu değişiklikler günümüzde Verisign’ın elinde bulundurduğu ayrı bir dağıtım sistemiyle tüm 13 sunucuya dağıtılmaktadır. Verisign 12 kök sunucu operatörü arasında, 13 kök ad sunucusunun birden fazlasını yöneten tek operatördür. A ve J kök sunucuları “her noktada yayın” yapmaktadır ve söz konusu sunucular, hem yedekleme ve kullanılabilirliği artırmak, hem de tek noktadan yönetimde ortaya çıkabilecek potansiyel bir arıza tehdidini ortadan kaldırmak için şirketin kendi veri merkezlerinden yönetilmemektedir.