Ruhban sınıfı

Ruhban, insanlardan uzaklaşıp riyazata çekilerek dünya zevklerini terk eden ve kendini aşırı bir şekilde ibadete veren kişiler anlamına gelir. Rahip kelimesi ve ruhban kelimesi Arapça aynı kökten gelen sözcüklerdir.^[3][4]

İsa'nın ölümünden sonra,^[5] gördükleri baskı ve zulüm sebebiyle bir kısım Hristiyanlar toplumsal hayattan soyutlanarak, edindikleri özel mekanlara çekilmişler ve kendilerini ibadete adamışlardı. Bu uygulama zamanla, bir yaşayış biçimi olarak, Hristiyanlığın bünyesinde yerleşti.

Günümüzde mezhepler arası farklılıklar olmakla beraber ruhban sınıfının sadece küçük bir kısmı manastır hayatı sürmektedir.

• Yalnız erkeklerden seçilir.^[6]
• Ruhban sınıfı, özel bir dinî eğitimden geçer,
• Özel giysileri vardır,
• Dinî törenleri yönetme ve dinî metinleri yorumlama yetkisiyle donatılmıştır, bazı mezheplerde törenleri Latince, Yunanca gibi dinî metinlerin en eski çevirilerindeki dilleri ile icra eder.
• 'Din adamlığını' bir 'meslek' olarak seçmiştir, kendisini, hayatı boyunca bu işe adamıştır, geçimini bu işten sağlar,
• Hiyerarşik bir yapı içinde yer alır, bu yapıya aykırı davranırsa yaptırımlarla karşılaşabilir,
• Dinî yorumlarda, toplumsal ve siyasal konularda, meslek arkadaşlarıyla ve hiyerarşik örgüt yapısıyla tam bir dayanışma içinde olacağı beklentisi vardır.^[1]
• Ruhban sınıfı evlenmez, dünya nimetlerinden asgari seviyede yararlanır.

• Diyakoz
• Kardinal
• Keşiş
• Papaz
• Piskopos
• Başpiskopos