Plesiosaurus

 

Plesiosaurus'un ilk tam iskeleti, Aralık 1823'te, erken dönem paleontologu ve fosil avcısı Mary Anning tarafından, Sinemuriyen (Erken Jura) yaşındaki kayaçlarında keşfedildi.^[1][2] Ek Plesiosaurus fosilleri, uzun yıllar boyunca Dorset'teki Lias Grubu'nun kayalarında bulundu, "bu (20.) yüzyılın başlarında, Lias Grubu'ndaki taşocakçılığı faaliyetlerinin kesilmesine kadardı." Henry De la Beche ve William Conybeare tarafından iki yıl önce 1821'de türleri adlandırmak için daha az eksiksiz kalıntılar kullanılmış olsa da ve ilk keşfedilmesine rağmen, Conybeare'in kalıntıları holotip değildi - Anning'inkilerdi.^{[2][3][4][5][6]}

Plesiosaurus, keşfedilen ilk "antediluviyen sürüngenlerinden" biriydi ve Victoria İngiltere'sinde büyük ilgi uyandırdı. William Conybeare ve Henry De la Beche tarafından, sadece birkaç yıl önce aynı kayaç katmanlarında bulunan Ichthyosaurus'tan ("balık kertenkele") daha normal bir sürüngen gibi olduğunu belirtmek için ("kertenkeleye yakın") böyle adlandırıldı. Plesiosaurus, Plesiosauria'nın tip cinsidir ve ilk tanımlanan türüdür, dolayısıyla adını takıma verir. Conybeare ve De la Beche, 1821'de Bristol bölgesi, Dorset ve Lyme Regis'ten dağınık buluntuları adlandırdılar.^[6] Plesiosaurus'un tip türü olan P. dolichodeirus, Conybeare tarafından 1824'te Anning'in orijinal buluntularına dayanarak adlandırılmış ve tanımlanmıştır.

 

 

Diğer plesiyozor cinsleriyle karşılaştırıldığında, Plesiosaurus'un küçük bir kafası vardır. Kafatası uzundan çok daha dardır,^[7] en büyük genişliğine gözlerin hemen arkasında ulaşır.^[8] Ön kısım "açıkça üçgen" dir.^[8] Yan görünümde, kafatası, kafatası masasının arkasındaki en yüksek noktasına ulaşır.^[9] "Dış burun delikleri, iç burun deliklerini örter".^[8] Bunlar burnun ucunda değil, daha geride, kafatasının ucundan gözlere daha yakın konumdadırlar.^[7] Rhomaleosaurus'un burun deliklerinden farklı olarak^[10] sualtında koku alma için uyarlanmış gibi görünmüyorlar.^[8] Göz çukuru kabaca daireseldir ve kafatasının uzunluğunun yaklaşık yarısına yerleştirilmiştir.^[8] Yüzü yukarı ve yanlara dönüktür.^[7][9] Göz çukurlarının hemen arkasında, göz çukurlarıyla yaklaşık olarak aynı boyutta ve ayrıca kabaca dairesel olan supratemporal fenestralar bulunur.^[8] Dört açıklık arasında pineal foramen bulunur ve temporal fenestra arasında dar bir sagital tepe bulunur.^[8] Diğer plesiyozorlarda olduğu gibi, damağın pterygoidleri beyin kabuğunun bazioksipitaliyle^[8] ancak birleşme pliosaurlar Rhomaleosaurus ve Pliosaurus'taki kadar sağlam değildir.^[8][11] "Damak kemikleri incedir, ancak suborbital fenestra yoktur."^[8]

 

Alt çenenin iki kolu, yaklaşık 45°'lik bir açıyla bir "V" şekli oluşturur.^[7] Buluştukları özel bölge olan simfiz sağlamdır. İki rami simfizde kaynaşarak sivri, sığ kepçe benzeri bir şekil oluşturur.^[12]

Plesiosaurus'un dişleri, "enine kesitte hafif kavisli ve dairesel" olan "basit, iğneye benzer koniler" dir. Uçtan tabana uzanan ince çizgilerle keskin bir şekilde sivri uçludurlar ve ileriye dönüktürler (yukarı doğru). Bu çıkıntı, kafatasının ön ucuna yakın yerlerde daha belirgin hale gelir ve burada yatayın sadece 10-15° üzerinde olabilir.^[7] Üst çenede diş sırası başına 20 ila 25, alt çene diş sırası başına^[8] ve 24 diş vardır.^[7] Semfiz bölgesinde bir alt çenenin diş sırasının en fazla dört dişi bulunur.^[12]

 

Plesiosaurus, yaklaşık 3.5 metre (11 ft) uzunluğa ulaşan orta büyüklükte bir plesiyozordu.^[13] 38 ila 42 servikal vertebrayı koruyan farklı örneklerle birlikte yaklaşık 40 servikal omur (boyun omurları) vardır.^[14] Omurganın geri kalanında, boyun-gövde geçişinden bir avuç (holotip örneğinde dört veya beş) "pektoral" omur,^[14] yaklaşık 21 dorsal omur veya sırt omuru, üç veya daha fazla sakral omur ve en az 28 kaudal omur bulunur.^[15] Genel olarak, centra servikal vertebra, nispeten biraz daha uzun uzunluğa göre olan uzamıştır. Bununla birlikte, genişlik genellikle uzunluktan daha büyük veya buna eşittir. Servikal merkezin eklem yüzeyleri "hafif içbükey ve böbrek şeklinde, yuvarlak, hafif buruşuk kenarlıdır." Merkezin ventral yüzeyinde foramina subcentralia adı verilen küçük delikler bulunur. Dorsallerin bazıları, servikaller gibi buruşuk eklem kenarlarına sahiptir; bu özellik tipik olarak kaudallerde yoktur.^[14]

Kaburgalar boyundan kuyruğa kadar bulunur. Servikal kaburgalar balta şeklindedir ve iki eklem başı vardır.^[14] Dorsal kaburgalar kalındır ve sadece bir başı vardır. Sakral kaburgalar "kısa, sağlam ve her iki uçta da küt veya topuz benzeridir." Kaudal kaburgalar, kuyruk boyunca yerlerine bağlı olarak farklı morfolojilere sahiptir, ön örnekler sivri ve daha uzak örnekler "geniş ve künt" olarak kullanılır.^[14] Plesiosaurus ayrıca "göbek kaburgaları" olarak da bilinen gastralyaya sahiptir. Omuz ve pelvis arasında dokuz veya daha fazla gastralya grubu bulunur. Her set yedi elemandan oluşur: orta hatta üç yan elemanla çevrili bir kemik.^[15]

 

Omuz kuşağı sadece kısmen biliniyor ancak plesiosaurlar için tipik gibi görünüyor. Ön uçta kaynaşmış klavikulalar, skapulalar (omuz bıçakları) ve büyük korakoidler içerir. Skapula ve korakoidlerin her ikisi de glenoidlere (kol yuvaları) katkıda bulunur. Pektoral fenestra adı verilen bir çift oval delik, skapular/korakoid temasların ortasında bulunur.^[15] Ön ayaklar, çoğu plesiyozorunkiyle karşılaştırıldığında uzun ve nispeten dardır. Humerus (üst kol kemiği), sauropterygianlar arasında korunan ilkel bir özellik gibi görünen belirgin bir eğriliğe sahiptir. Olgun Plesiosaurus ayrıca humerusun ventral yüzeyi boyunca belirgin bir oluğa sahiptir. Önkol, düz, geniş, hilal şeklinde bir ulna ve "sağlam ve sütun benzeri" bir radius içerir. Bilek altı kemik içerir.^[16] El küreğinin beş parmağı vardır; falangeal formül belirsizdir, ancak "başparmak" tan beşinci "parmak"a kadar büyük bir birey için sayı 4-8-9-8-6'dır.^[17]

Pelvis, eşit kasık kemikleri, ischia^[17] ve pelvisi vertebral kolona bağlayan bıçak şeklindeki ilia içerir.^[18] Asetabulum, kasık kemikleri ve ischia üzerindeki yüzeyler tarafından oluşturulur. Göğüs kemerine benzer şekilde, ischia ve kasık kemikleri arasında bir çift delik vardır.^[17] Arka ayaklar uzun ve dardır^[18] ve yetişkinlerde ön ayaklardan çok daha küçüktürler.^[17] Uyluk kemikleri düzdür. Alt arka bacak kabaca eşit büyüklükte iki kemik, sağlam kaval kemiği ve yarım ay şeklindeki fibula içerir. Ayak bileğinde altı kemik vardır. Ayak pedalı beş basamak içerir. El gibi, falangeal formül de belirsizdir, ancak en içten dışa "ayak parmağına" en az 3-7-9-8-7'dir.^[18]

Plesiosaurus tarihsel olarak bir çöp sepeti taksonu olmuştur. Bunun nedeni kısmen ilgili fosillerin az sayıda anatomik veya taksonomik çalışmasıdır. Eleştirel olmayan taksonomik çalışma, Mezozoik'in farklı dönemlerinde yaşamış yüzlerce türün Plesiosaurus'a atanmasıyla sonuçlandı. Daha genç Jura veya Kretase türlerinin hiçbiri Plesiosaurus'a ait değildir. Erken Jura türlerinin gözden geçirilmesi, Plesiosaurus'a uygun şekilde atanan tek İngiliz türünün P. dolichodeirus olduğunu göstermektedir.^[2] Birkaç başka Avrupa Erken Jura türü yeni cinse atanmıştır. Örneğin: P. brachypterygius, P. guilielmiimperatoris ve P. tournemirensis, yeni cinsler olan, Hydrorion, Seeleyosaurus ve Occitanosaurus'a atandı.

Aşağıdaki kladogram, Benson ve ark. (2012) tarafından oluşturulmuş olup, Plesiosaurus'un Plesiosauria içindeki yerleşimini gösterir.^[19]

 

Kesin olmayan Plesiosaurus dolichodeirus örnekleri Dorset'in Lyme Regis bölgesi ile sınırlıdır.^[20] İngiltere'nin Lias Grubu'ndaki en yaygın plesiyozor türü gibi görünüyor.^[21] Plesiosaurus en iyi "Mavi Liyasın üst kısmı, 'Sığır Eti ile Şeyller' ve alt Siyah Ven Marlları" ile temsil edilir; Lias Grubu ammonit fosil bölgelerini kullanan bu kayalar, erken Sinemuriyen evresine tarihlenmektedir. Diğer bazı Plesiosaurus fosilleri daha sonraki Sinemuriyen kayaçlarındandır. En eski örnek, geç Raetiyen veya erken Hettang kayalarından geldiği düşünülen bir kafatası olabilir.^[22]

Plesiosaurus, esas olarak deniz tarağı ve salyangozla beslendi ve belemnitler, balıklar ve diğer avları da yediğini düşünülüyor.^[23] U şeklindeki çenesi ve keskin dişleri balık tuzağı gibi olurdu. Kendini küreklerle itiyordu, kuyruğu fazla kullanılamayacak kadar kısaydı. Boynu, bir kovalamaca sırasında seyir halindeyken dümen olarak kullanılmış olabilir. Plesiosaurus, deniz yılanları gibi suda gençken yaşayabilmesi için canlı doğurdu. Gençler açık okyanusa taşınmadan önce haliçlerde yaşamış olabilir.

Plesiosaurus'un uzun boynunun hızlanmaya çalışırken bir engel olacağı, boyundaki herhangi bir bükülmenin türbülans yaratacağı varsayılmıştır.^[24] Eğer durum buysa, o zaman Plesiosaurus iyi bir ivme elde etmek için boynunu düz tutmak zorunda kalacaktı, bu da avlanmayı zorlaştıracak bir şeydi. Bu nedenle, bu hayvanların onları takip etmeye çalışmak yerine avın yaklaşmasını gerçekten beklemeleri mümkün olabilir.

• Andrews, CW 1896. "Plesiosaurya kafatasının yapısı üzerine". Quarterly Journal of the Geological Society, Londra, 52, 246-253.
• Brown, DS 1981. "İngiliz Üst Jura Plesiosauroidea (Reptilia) ve Plesiosauria'nın filogeni ve sınıflandırmasının bir incelemesi". British Museum Bülteni (Doğal Tarih): Jeoloji, 35, (4), 253-347.
• Cruickshank, ARI; Küçük, PG; ve Taylor, MA 1991. "Plesiosaurlarda Dorsal burun delikleri ve hidrodinamik tahrikli sualtı koku alma". Doğa, 352, 62-64.
• Lydekker, R. 1889. British Museum'daki Reptilia ve Amphibia fosili kataloğu (Doğa Tarihi), Bölüm II. Ichthyopterygia ve Sauropterygia takımlarını içerir. British Museum (Doğa Tarihi)
• Richard Owen, Liyas Oluşumlarının Fosil Sürüngeni, pt iii. (Monogr. Paleont. Sok., 1865)
• Kişi, PO 1963. Grubun stratigrafik ve coğrafi dağılımının bir özeti ile Plesiosauria sınıflandırmasının bir revizyonu. Lunds Universitets Årsskrift, NF Avd. 2. 59, 1-59.
• Storrs, GW 1991. "Corosaurus alcovensis (Diapsida: Sauropterygia) ve Wyoming'in Triyas Alcova Kireçtaşının anatomisi ve ilişkileri". Peabody Doğa Tarihi Müzesi Bülteni, 44, 1-151.
• Storrs, GW ve Taylor, MA 1996. "Street, Somerset, İngiltere'nin en alt Lias'ından (Rhaetian / Hettangian) yeni bir plesiosaur cinsinin kafatası anatomisi". Omurgalı Paleontolojisi Dergisi, 16, (3), 403–420.
• Storrs, GW 1997. "Plesiosaurus cinsinin morfolojik ve taksonomik açıklaması". 145-190. Callaway, J. M ve Nicholls, EL (ed.). Eski Deniz Sürüngenleri . Akademik basın. Londra.
• Taylor, MA ve Cruickshank, ARI 1993. Westbury, Wiltshire'daki Yukarı Jurassuc'tan Pliosaurus brachyspondylus'un (Reptilia: Plesiosauria) kraniyal anatomisi ve fonksiyonel morfolojisi. Londra Kraliyet Cemiyeti'nin Felsefi İşlemleri, Seri B, 341, 399-418.
• Torrens, Hugh 1995. "Lyme'li Mary Anning (1799-1847); 'Dünyanın Tanıdığı En Büyük Fosilist'". İngiliz Bilim Tarihi Dergisi, 25 (3): 257–284

•   Wikimedia Commons'ta Plesiosaurus ile ilgili çoklu ortam belgeleri bulunur
•   Vikitür'de Plesiosaurus ile ilgili ayrıntılı taksonomik bilgiler bulunur.
• Cins Plesiosaurus - Plesiosaur Dizini
• Plesiosauroidea – Palaios
• Plesiosauria – Mikko'nun Filogeni Arşivi