Görüş keskinliği

Görüş keskinliği genellikle görüşün netliğini ifade eder, ancak teknik olarak kişinin küçük ayrıntıları hassasiyetle tanıma yeteneğini değerlendirir. Görüş keskinliği optik ve sinirsel faktörlere bağlıdır. Gözün optik faktörleri, retinadaki görüntünün keskinliğini etkiler. Nöral faktörler, retinanın, beyne giden nöral yolların ve beynin yorumlama yeteneğinin sağlığı ve işleyişidir.^[1]

En yaygın olarak adlandırılan görüş keskinliği uzak keskinliğidir (örneğin, "20/20 görüş"), kişinin uzak mesafedeki küçük ayrıntıları tanıma yeteneğini tanımlar. Bu beceri, miyopili kişilerde tehlikeye girer. Başka bir görme keskinliği, birinin yakın mesafedeki küçük ayrıntıları tanıma yeteneğini tanımlayan yakın keskinliğidir . Bu beceri, aynı zamanda uzak görüşlülük olarak da bilinen hipermetropisi olan kişilerde tehlikeye girer.

Düşük görme keskinliğinin yaygın bir optik nedeni kırılma hatasıdır (ametropi): ışığın göz küresinde nasıl kırıldığına ilişkin hatalardır. Kırma kusurlarının nedenleri arasında göz küresi veya korneanın şeklindeki anormallikler ve merceğin ışığa odaklanma yeteneğinin azalması vardır. Kornea ve merceğin toplam kırma gücü göz küresinin uzunluğuna göre çok yüksek olduğunda, retinal görüntü retinanın önünde odakta olacak ve retinanın odak dışında kalacak ve miyopiye yol açacaktır. Benzer şekilde kötü odaklanmış bir retina görüntüsü, kornea ve merceğin toplam kırma gücü göz küresinin uzunluğuna göre çok düşük olduğunda, odaklanan görüntünün retinanın arkasında olması ve hipermetrop oluşmasına neden olması durumunda meydana gelir.

Kırma kusurları çoğunlukla optik yöntemlerle (gözlük, kontakt lens, kırma ameliyatı gibi) düzeltilebilir.

Görme keskinliği, görme alanının tam merkezinde küçük ayrıntıların ne kadar iyi çözümlendiğinin bir ölçüsüdür; dolayısıyla daha büyük kalıpların ne kadar tanındığını göstermez. Dolayısıyla görme keskinliği tek başına görme fonksiyonunun genel kalitesini belirleyemez.^[2]