Cum'a Suresi
Kur'an'ın 62. suresi
Cum'a Suresi (Arapça: سورة الجمعة , Sūrat'ul Cumu'a), Kur'an'ın 62. suresidir.[1] 11 ayetten oluşur.[2]
 | |
| Sınıfı | Medenî |
|---|---|
| İsmin anlamı | Cuma günü |
| Sayısal bilgiler | |
| Sure numarası | 62 |
| Ayet sayısı | 11 |
| Kelime sayısı | 177 |
| Harf sayısı | 772 |
Sure, ismini 9. ayetinde geçen "cum'a" kelimesinden alır.[3] Medine'de indirildiğine inanılan surede insanlara peygamber göndermenin hikmetinden ve faydalarından, kendilerine Tevrat gönderilenlerin bazı olumsuz davranışlarından, Cuma namazının Müslümanlar açısından taşıdığı önemden bahsedilir.
Konusu
değiştirPeygamber'in gönderilmesinin hikmetlerine değinilmekte, kendilerine Tevrat verilenlerin bu ilâhî emanetin sorumluluğunu taşıyamadıkları belirtilip yahudilerin bazı bencilce iddiaları eleştirilmekte, cuma namazının müslümanlar açısından taşıdığı önem ve bu ibadetin anlamı üzerinde durulmaktadır.[4]
Kaynakça
değiştir- ^ "CUM'A SÛRESİ". 1 Temmuz 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 1 Temmuz 2019.
- ^ "Cum'a Suresi Meali". 28 Haziran 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 1 Temmuz 2019.
- ^ "Cum'a Suresi". 1 Temmuz 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 1 Temmuz 2019.
- ^ "Cuma Suresi". Suresi.com.tr. 9 Ekim 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 9 Ekim 2022.