Babilik

Babilik (Farsça: بابیه‎, Babiyye), 19. yüzyılda İran'da doğan dini hareket. Bab, İranlı Seyyid Ali Muhammed'in (doğ. 1819 - öl. 1850) lakabıdır. Seyyid Ali Muhammed 1844'te, yeni bir çağı müjdelediğini ve beklenen kişi (Mehdi, Kaim) olduğunu ilan etti. Bu tarihten sonra İran'da ona inanan büyük bir Babi kitlesi meydana geldi. Dönemin İran'ı gibi güçlü bir din adamı sınıfının bulunduğu bir ülkede yeni ve farklı bir dini inanışa sahip Babiler, bu tarihten ve özellikle Bab'ın 9 Temmuz 1850'de Tebriz'de kurşuna dizilmesinden sonra İran yönetimince büyük bir baskıya maruz kaldılar.

Babilerin yaşadığı değişik işkence ve idam yöntemleri, İran'da yaşayan Batılılarca ve dönemin doğu bilimcileri ve tarihçilerince (Edward G. Browne, A.L.M. Nicholas, fotoğrafçı Antoin Sevruguin gibi.) gözlemlendi. Lübnanlı yazar Amin Maalouf'un romanı Semerkant'ın İran'da geçen bir bölümünde baskıdan kaçıp gizlenmekte olan Babiler geçer.