Andıra Deniz Muharebesi (1697)

 

Mezamorta Hüseyin Paşa komutasındaki 26 parçalık Osmanlı donanması 1697 Mayıs'ında İstanbul'dan hareketle Çanakkale Boğazı'ndan çıkarak Foça'ya ulaşarak İzmir'de hazır edilen barutları gemilere yükledi ve Çanakkale Boğazı'na döndü.

Lord Contarini komutasındaki Venedik donanmasıysa 3 Haziran'da Anabolu'dan ayrılarak Limni ve Gökçeada yakınlarından geçip 23 Haziran'da Çanakkale Boğazı önüne ulaştı. İki donanma arasında 6 Temmuz 1697'de meydana gelen Bozcaada Deniz Muharebesi'nde Osmanlı donanması taktiksel bir zafer kazandı.^[1] En az 4 kalyonu (Santa Vittorio, Santa Anna, Fama ve Salute) ağır hasar gören Venedik donanması önce Midilli'ye (7 Temmuz) oradan da Andıra adasına çekildi (15 Temmuz).

Osmanlı donanması Bozcaada'daki muharebeden sonra Sakız ve Foça'ya giderek hasarlı gemilerini onardı ve 28 kalyonla Venedik donanmasının sığındığı Andıra adasına yöneldi.

1 Eylül'de Andıra'ya varan Osmanlı donanması sabah 09.30'da Andıra limanına yaptığı top atışlarıyla Venedik donanmasını muharebeye davet etti. Venedik donanması, 32 kalyonla Andıra ile Eğriboz arasındaki boğazdan çıktığında ve rüzgârı arkasına almasının avantajıyla taarruza geçerek ve on kalyon ve bir kundak gemisiyle Kaptan-ı derya Mezamorta Hüseyin Paşa'nın kalyonuna hücum etti. Çatışmalarda Venedik donanması 200-250 civarı kayıp verirken Osmanlı donanmasında da Hacı Beytullah kalyonunun kapudanı Hasan Efendi ile az sayıda asker öldü. Bununla birlikte, akşama kadar süren muharebede 90 top ve 800 askere sahip Santa Sebastiano adlı kalyonu^[2] cephanesine top ateşinin isabet etmesiyle patlamak suretiyle yanarak battı.^[3]

Venedik donanmasının uğradığı ağır kaybın ardından, akşam karanlığının da bastırmaya başlamasıyla taraflar muharebeyi kestiler.

Venedik donanması aldığı ağır hasarla akşam karanlığından ve akıntıdan faydalanarak İstendil adasına çekildi. Osmanlı donanması ise muharebe alanında kaldıktan sonra bir süre İstendil çevresinde dolaştı, ardından Eğriboz adasının güneyindeki Kızılhisar limanına demirledi.