Thomas Carlyle
| Thomas Carlyle | |
|---|---|
 Viktorya döneminde İskoç hiciv yazarı, köşe yazarı, tarihçi ve öğretmen. | |
| Doğum tarihi | 4 Aralık 1795 |
| Doğum yeri | Dumfries and Galloway, İskoçya |
| Ölüm tarihi | 5 Şubat 1881 |
| Ölüm yeri | Londra, İngiltere |
 Vikipedi maddesi Vikiveri öğesi | |
Sözleri
[değiştir]- Bilgin arttığı oranda, inanç yok olur.[1]
- Eğer hoş bir kızı öpüp öpmeme konusunda kuşkuya düştüyseniz, kuşkunun yararını verin ona.
- Deney, öğretmenlerin en iyisidir; yalnız okul masrafı ağırdır.
- Düşünce bir defa uyandı mı, bir daha uyumaz.
- Bizi bekleyen büyük iş, uzaklarda belli belirsiz görünen değil, önümüzdeki apaçık duran iştir.
- Yaşayan insan mutlaka kendine göre bir giyecek bulacaktır.
- En ağır günah, insanın kendini günahsız bilme gururudur.
- Hiçbir iyi kitap, gerçek yüzünü birdenbire göstermez.
- Bir insanın başkasından istediği her şeyde ya bir İlahi Hak yahut da Şeytani Haksızlık vardır.
- Esas işimiz uzakta bulanık duranı değil, yakında berrak duranı görmektir.
- Öfkenin başlangıcı çılgınlık, sonu pişmanlıktır.
Kaynakça
[değiştir]- ↑ Jack Huberman, Ateist Aforizmalar, Maya Kitap, s. 95
