Yeşil parti

Makale serilerinden
Yeşil siyaset
Temel konu Yeşil siyaset Yeşil parti Yeşil konuların listesi
Dört Sütun Ekosofi Taban demokrasisi Şiddetsizlik Sosyal adalet
Perspektifler Parlak yeşil çevrecilik Derin ekoloji Ekofeminizm Ekolojik sosyalizm Yeşil anarşizm Yeşil muhafazakarlık Yeşil Sol Yeşil liberalizm Yeşil liberteryenizm Sosyal ekoloji Kuir ekoloji Eko-kapitalizm Ekofaşizm Eko-milliyetçilik Eko-otoriteryenizm
Organizasyonlar Afrika Amerika Asya-Pasifik Yeşil Ağı Avrupa Yeşiller Partisi Genç Avrupalı ​​Yeşiller Küresel Yeşiller Küresel Genç Yeşiller Yeşil Siyonist İttifakı Yeşil partiler Toplumsal Ekoloji Enstitüsü Yeşil siyasi partiler listesi
İlgili konular Yeşil kuram Yeşil devlet Yeşil emperyalizm Çevreci hareket Ekolojik modernizasyon Çevresel adalet Çevrecilik Ekomerkezcilik Ekomodernizm Ekolojik iktisat Eko-terörizm Fosil yakıt lobisi İklim değişikliğinin hafifletilmesi Çevrecilik karşıtlığı Koruma hareketi Ekoloji hareketi Çevresel konular Yerelcilik
g t d

Yeşil parti, sosyal adalet, çevrecilik ve şiddetsizlik gibi yeşil politika ilkelerine dayanan, resmi olarak organize edilmiş siyasi partilere denir.

Yeşiller, bu konuların doğası gereği dünya barışının temeli olarak birbirleriyle ilişkili olduğuna inanıyor. Yeşil parti platformları tipik olarak sosyal demokratik ekonomi politikalarını benimser ve diğer sol partilerle koalisyonlar oluşturur.

Yeşil partiler dünya çapında yaklaşık 90 ülkede bulunmaktadır; çoğu Küresel Yeşiller üyesidir.

"Yeşil" partiler ile "yeşil" bir parti arasında farklar vardır. Herhangi bir parti, hizip veya politikacı çevresel konuları vurgularsa "yeşil" olarak adlandırılabilir. Resmi olarak örgütlenmiş Yeşil partiler ise bundan farklı olarak yalnızca çevreciliği değil, aynı zamanda sosyal adalet, fikir birliğine dayalı karar verme ve şiddetsizlik gibi diğer endişeleri de içeren tutarlı bir ideolojiyi takip edebilir. Yeşiller, bu konuların doğası gereği dünya barışının temeli olarak birbirleriyle ilişkili olduğuna inanıyor. Yukarıdaki Yeşil değerlerin en iyi bilinen ifadesi, 1979-1980'de Alman Yeşilleri tarafından benimsenen (ancak o zamandan beri terk edilmiş olan) Yeşiller Partisinin Dört Sütunu'dur. Küresel Yeşiller Şartı, (72 ülkenin Yeşil partilerinden 800 delegenin birlikte karar verdikleri bir belge) ekolojik bilgelik, sosyal adalet, katılımcı demokrasi, şiddetsizlik, sürdürülebilirlik ve çeşitliliğe saygı olmak üzere altı ana ilkeyi listeler.^[1]

1970'lerin başında dünyanın çeşitli yerlerinde ağırlıklı olarak çevreci bir platform üzerinde kampanya yürüten siyasi partiler ortaya çıktı.

Dünyanın ağırlıklı olarak çevreci bir platformda kampanya yürüten ilk siyasi partileri,1972 Tasmanya seçimlerine itiraz eden United Tasmania Group ve 1972 Yeni Zelanda seçimlerine itiraz eden Yeni Zelanda Values Party'dir.^[2] 'Yeşil' ismini kullanmaları 'Yeşil Yasaklar'dan gelmektedir: kültürel ve çevresel öneme sahip alanlar üzerine inşa etmeyi reddeden bir Avustralya inşaat işçileri hareketi.^[3]

Avrupa’daki ilk yeşil parti, 1972’de İsviçre kantonu Neuchâtel'de kurulan Popular Movement for the Environment idi. Avrupa'daki ilk ulusal yeşil parti, Britanya'da Şubat 1973'te kurulan ve sonunda ilk olarak Ekoloji Partisi'ne ve daha sonra da Green Party'e dönüşen PEOPLE idi. 1970'te Meer'de seçilen ve 2020'ye kadar Flemish Greens'de aktif olan Fons Sprangers, muhtemelen dünyadaki ilk Yeşil belediye başkanıydı. "Yeşil" adını kullanan ilk siyasi parti 1 Eylül 1977'de kurulan Aşağı Saksonya "Çevre Korumak için Yeşil Liste" gibi görünüyor.

Ulusal üne kavuşan ilk Yeşil Parti, nükleer güce karşı olan muhalefetlerinin yanı sıra geleneksel yeşil hareketin merkeziyetçilik karşıtı ve pasifist değerlerinin bir ifadesi olarak da ünlenen Alman Yeşiller Partisi idi. 1980'de kuruldu ve birkaç yıldır eyalet düzeyinde koalisyon hükûmetlerinde bulunuyorlar. 1998'den 2005'e kadar Alman Sosyal Demokrat Partisi ile birlikte federal hükûmetteydiler ve sözde bir Kırmızı-Yeşil ittifakta idiler. 2001 yılında Almanya'da nükleer enerjiye bağımlılığı sona erdirmek için bir anlaşmaya vardılar ve koalisyonda kalmayı ve 2001 Afgan Savaşı'nda Şansölye Gerhard Schröder hükûmetini desteklemeyi kabul ettiler. Bu, onları dünya çapındaki birçok Yeşiller ile anlaşmazlığa düşürdü.

Dünyanın çeşitli yerlerindeki bireyler son otuz yılda birçok Yeşil parti kurdu. Yeşil partiler artık demokratik sistemlere sahip çoğu ülkede varlar: Kanada'dan Peru'ya; Norveç'ten Güney Afrika'ya; İrlanda'dan Moğolistan'a. Dünyanın birçok ülkesinde ulusal, bölgesel ve yerel düzeylerde Yeşil bir temsil vardır.

Yeşil partilerin çoğu seçimleri kazanmak için kurulur ve bu nedenle kendilerini sunulan seçim veya siyasi bölgelere göre organize olurlar. Ancak bu evrensel olarak geçerli değildir: Alaska Yeşiller Partisi, biyo-bölgesel demokrasiyi uygulamak için biyo-bölgesel çizgilerde örgütlenmiştir.

Kenya Yeşiller Partisi'nin lideri Wangari Maathai 2004 yılında Nobel Barış Ödülü'nü kazandı ve Afrika'da ve tüm dünyada Yeşil partilerin imajını güçlendirdi.

Lübnan Yeşil Partisi 2008 yılında laik bir parti olarak kuruldu.^[4] İlk başkanı Gray Advertising CEO'su Philippe Skaff'tı.^[5] Parti, Mayıs 2010 yerel seçimleriyle giriş yaptı.^[6] 2011'de parti, Nada Zaarour başkan seçildiğinde Lübnan'da bir kadın lider seçen ilk siyasi parti oldu.^[7]

Pakistan Yeşil Partisi 2002'de kuruldu ve Suudi Arabistan Yeşil Partisi 2010'da ortaya çıktı. Bununla birlikte, siyasi baskı nedeniyle bazı Güney ve Güneybatı Asya Yeşil partileri yeraltı örgütleri olarak varlığını sürdürür.

Yeşil Parti Tayvan 1996 yılında kuruldu. Bu, genellikle Tayvan'daki büyük bir siyasi parti olan Demokratik İlerici Parti ile ilişkilendirilen küçük bir partidir.

Yeşiller ve Sol Gelecek Partisi, Türkiye'deki sol-liberter ve yeşil bir partidir. Yeşiller Partisi ile Eşitlik ve Demokrasi Partisi'nin birleşmesiyle 25 Kasım 2012'de kuruldu.